Γράψ' το όπως το λέω

"Ξεκίνησα για να γίνω συγγραφέας, αλλά στο δρόμο έκανα δύο λάθη: έγινα δημοσιογράφος και έκανα τηλεόραση. Τώρα που το ξανασκέφτομαι ήταν σαν να ξεκίνησα για να χορέψω μπλουζ και όταν έφτασα στην πίστα η ορχήστρα το γύρισε σε ροκ! Τι κάνεις στην περίπτωση αυτή; Χορεύεις ροκ όσο καλύτερα μπορείς!

Η ζωή όμως ήταν καλή μαζί μου. Εδώ και κάμποσα χρόνια η ορχήστρα παίζει και πάλι μπλουζ..."

Με τα λόγια αυτά ο Φρέντυ Γερμανός έκλεισε την εκδήλωση που είχαν οργανώσει οι εκδόσεις "Κάκτος" στην ΕΣΗΕΑ για να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια της συγγραφικής του προσφοράς. Κι' ήταν σαν να έλεγε απλά: "Αυτή ήταν η ζωή μου".

Ο επίσημος βιογράφος του θα μπορούσε βέβαια να προσθέσει ότι δύο θεατρικά του έργα, το "Γελαστό απόγεμα" και το "Σαρπράιζ πάρτυ", τιμήθηκαν με κρατικά βραβεία, ότι όλα σχεδόν τα βιβλία, που βγάζει από το 1980 και μετά, φιγουράρουν στη λίστα των μπέστ-σέλλερς και ότι μια τελευταία έρευνα του περιοδικού "Διαβάζω" τον κατέταξε μέσα στην ομάδα των πιο δημοφιλών Ελλήνων συγγραφέων του καιρού μας.

Ο ίδιος όμως προτιμά να κλείνει τη βιογραφία του μέσα σε δύο φράσεις -που τα λένε ίσως όλα: "Η ζωή ήταν καλή μαζί μου - η ορχήστρα παίζει και πάλι μπλουζ".

Και το πάρτυ θα κλείσει με μπλουζ...

παλιοκαιρισμένο