Το σοφό παιδί

Το ότι αυτό το βιβλίο διαβάζεται απνευστί, το είπα ήδη. Το ότι ο ισόρροπος, ακριβολόγος, λεξιλογικά πλουσιότατος και επιμελημένος στην απλότητά του λόγος, η χρήση μιας ελληνικής λαλιάς που είναι ταυτόχρονα λογία και λαλουμένη (τι άθλος αυτό) και το ότι το διαρκές αυτοσχόλιο του αφηγούμενου ούτε μια στιγμή δεν διακόπτει τη ροή της αφήγησης, είναι ένα άλλο αποδεικτικό στοιχείο της θείας δωρεάς που φυσομανάει μεσ' σε τούτον τον συγγραφέα. Φ. Δ. ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ, Μεσημβρινή

Το βάρος που θα πρεπει να σηκώσει απ' εδώ και μπρος ο Χωμενίδης μοιιάζει μα είναι δυσβάσταχτο... Το μέλλον θα δείξει αν όντως γεννήθηκε ένας νέος Καραγάτσης, ικανός να μας διηγηθεί, με την ίδια άνεση, την ίδια αφοπλιστική μυθοπλασία και με περισσότερο προσεγμένη γλώσσα, πραγματικά παραμύθια, ανάλογα με εκείνα που δημιούργησε ο συγγραφέας του Γιούγκερμαν. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ, Τα Νέα

Ο Χ. Χ. γράφει συνεπαρμένος, απολαμβάνει και ο ίδιος και, χάρη στην έμφυτη ικανότητά του να μη δουλώνεται στον αυτοθαυμασμό, συμπαρασύρει κι εμάς σε μια από τις πιο απολαυστικές μας αναγνώσεις. ΚΩΣΤΗΣ ΓΙΟΥΡΓΟΣ, Playboy

Μου θύμιζε έντονα τους Νεοϋορκέζους νεαρούς συγγραφείς που χαρτογραφούν με άποψη "αντί" και τρέλας τη δική τους Νέα Υόρκη κι όχι μόνο. ΓΙΑΝΝΗΣ ΞΑΝΘΟΥΛΗΣ, Ελευθεροτυπία

Ίσως η λύση στα προβλήματα της σοβαροφάνειας που έλκει τους νέους συγγραφείς. Δ. Τ. Βήτα

[...] ο αφηγητής υιοθετ[εί] κι ο ίδιος ένα τόνο εξαιρετικά προκλητικό κι επιδεικνύ[ει] απόλυτη περιφρόνηση για οτιδήποτε υπάρχει και συμβαίνει πάνω σε τούτη τη γη. ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΚΟΤΖΙΑ, Η Καθημερινή