Λυσιμελής πόθος

«Ο τίτλος της μονοθεματικής παρούσας συλλογής (Λυσιμελής πόθος), δάνειος από σπάραγμα του Αρχίλοχου, εκφράζει καλά τη σωματική αμεσότητα που σαρκώνει τα επιλεγμένα ποιήματα και κλιμακώνεται από τη στέρηση, τη νοσταλγία ή την αναπόληση έως την αλογόκριτη ερωτική πρόσκληση και κατάφαση: έρωτες εφηβικοί και ανολοκλήρωτοι, έρωτες εμποδισμένοι, έρωτες ολοκληρωμένοι, όνειρα ερωτικά και ερωτικοί εφιάλτες, ερωτική δίψα και ερωτικός κόρος κυματίζουν στην ποίηση του Πατρίκιου από τα νεανικά ίσαμε τα ώριμα γραπτά του – ο ίδιος διευκρινίζει πως πρόκειται για μια παραγωγή που εκτείνεται από το 1949, ίσως και το 1947, έως το 2007 [2011]. […]

Oμολογημένος ή ανομολόγητος, έμμεσα σηματοδοτούμενος ή κυριολεκτούμενος, ο έρωτας αποτελεί βασικό συστατικό γνώρισμα της ποιητικής του Πατρίκιου, τη διαμορφώνει και την εξελίσσει. […] Τούτη η συλλογή των ερωτικών του δεν είναι λοιπόν μια τυπική θεματική συνάθροιση ποιημάτων, αλλά γενναία, δημόσια αναγνώριση του έρωτα ως ποιητικής δωρεάς, ως ιδρυτικής συνθήκης της γραφής του και της οικονομίας του λόγου του».

Λίζυ Τσιριμώκου, ΤΑ ΝΕΑ, 20.12.2008 (απόσπασμα)