Φάουστ

Ο θρύλος του Φάουστ, που παραχωρεί την ψυχή του στο διάβολο, για ν'αποκτήσει δύναμη, έγινε, χάρη στη δραματοποίηση του Γκαίτε, ένα σύμβολο, η προσωποίηση της αγωνίας του ανθρώπινου πνεύματος. Επιδιώκει να θέσει -αν όχι να λύσει- όλα τα προβλήματα του ανθρώπου: τη θέση του στη φύση, τη σχέση του με τους συνανθρώπους του, τα όρια της ισχύος του... Τι έχει, πραγματικά, να προσφέρει ο Μεφιστόφελης στο δόκτορα Φάουστ; Ένα στέμα, ένα πύργο, τις ωραιότερες γυναίκες; Η "τραγωδία της Μαργαρίτας", που σαγηνεύεται, εγκαταλείπεται και αυτοκτονεί, είναι ένα απλό επεισόδιο. Ο Φάουστ αντιπαλαίει. Ν'αγκιστρωθεί στον εγωισμό του ή να πετάξει πιο ψηλά;

Από τα λαμπρότερα μνημεία του ανθρωπίνου πνεύματος ο "Φάουστ" του Γκαίτε, ένα έργο αντάξιο των αρχαίων κλασικών, ενσαρκώνει την έννοια της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Έχει μεταφραστεί σε όλες τις γλώσσες και περισσότερο από ενάμιση αιώνα η πνευματική ακτινοβολία του είναι αισθητή σε όλο τον κόσμο.