Ένα χαμόγελο στην αρχή της σκάλας

Αυτή είναι η πιο παράξενη από όλες μου τις ιστορίες. Έτσι χαρακτηρίζει ο Χένρυ Μίλλερ το "Χαμόγελο στην αρχή της σκάλας", την τρυφερή ιστορία του κλόουν Αυγούστου. Και συνεχίζει: "... άρχισα να σκέφτομαι για τον κλόουν που είμαι εγώ. Αυτόν που πάντα υπήρξα. Σκεφτόμουνα το πάθος μου για το τσίρκο, ιδιαίτερα για το ολότελα προσωπικό τσίρκο και πώς όλες αυτές οι εμπειρίες μου σαν θεατή και σιωπηλού μάρτυρα, υπάρχουν θαμμένες βαθιά στην συνείδησή μου. Ξανάφερα στο μυαλό μου το πόσοι πολλοί από τους παλιούς μου φίλους έμοιαζαν με κλόουν στην συμπεριφορά τους. Και ήταν αυτοί που αγαπούσα περισσότερο. Αργότερα ανακάλυψα κατάπληκτος ότι οι πιο στενοί μου φίλοι έβλεπαν και μένα σαν κλόουν".