Αλέξανδρος Α': Ένας τραγικός εστεμμένος. Τόμος Β'

"Η Ελλάς είχε πάντοτε αδυσώπητους εχθρούς, οι οποίοι την εζήλευον δια την επιτυχίαν της και την τύχην της. Αλλά, δυστυχώς, οι περισσότερον υπεύθυνοι δια τα μεγαλύτερα ατυχήματά της υπήρξαν ως επί το πολύ οι ίδιοι οι Έλληνες! Μόνοι μας υπεστείλαμεν την σημαίαν της χώρας μας, διότι είμεθα μεν λαός με υψηλά ιδεώδη, με υψηλούς εθνικούς πόθους, δεν έχομεν όμως την απαραίτητον ευστάθειαν και δραστηριότητα όπως φέρωμεν τούτους εις ευτυχή κατάληξιν..." Πρίγκιπας Νικόλαος (Τα πενήντα χρόνια της ζωής μου)

"Την στιγμήν καθ'ην ο Σεπτός μου πατήρ, προσφέρων υψίστην θυσίαν εις την αγαπητήν Πατρίδα, μου αναθέτει τα βαρέα καθήκοντα του ελληνικού Θρόνου, μίαν εκφράζω ευχήν, όπως ο Θεός εισακούση τας ευχάς αυτού, προστατεύση την Ελλάδα και επιτρέψη να επανίδωμεν αυτήν ηνωμένην και ισχυράν.

Εν τη θλίψει μου ότι αποχωρίζομαι εις τόσον δεινάς περιστάσεις του αγαπητού μου Πατρός, μίαν έχω παρηγοριάν, ότι εκτελώ εντολήν αυτού ιεράν, ην πάση δυνάμει θα προσπαθήσω να εκπληρώσω ακολουθών τα ίχνη, άτινα τόσον λαμπρώς εχάραξεν η Βασιλεία του...". Αλέξανδρος Α' (Διάγγελμα του, 30-5-1917)