Και στραβά ήταν ο γιαλός... Και στραβά αρμενίζαμε

Ο σοφός Πιττακός είχε πει: «Άριστη δημοκρατία είναι αυτή που δεν επιτρέπει στους κακούς να άρχουν και στους καλούς να μην άρχουν». Ο Δημήτρης, ενεργός πολίτης από το 1958, περιγράφει με βιωματικό τρόπο, αληθινά γεγονότα χωρίς ίχνος μυθιστορηματικής χροιάς, που αναφέρονται στα μαθητικά χρόνια του Βαρβακείου, στα φοιτητικά χρόνια του Πολυτεχνείου, στους αγώνες για το 15% για την Παιδεία, τη Δημοκρατία, την αποστασία και τη χουντική επταετία, στη μεταπολίτευση, μέχρι και τη σύγχρονη πολιτική συγκυρία έως το 2004.

Κάποιοι πολιτικοί που δεν φάνηκαν αντάξιοι των περιστάσεων απομυθοποιούνται, ενώ αντίθετα αναδεικνύεται το μεγαλείο κάποιων αφανών αγωνιστών.

Οι "ταγοί" διέφθειραν σε μεγάλο βαθμό τη συνείδηση του λαού με τη συμπεριφορά τους "αρμενίζοντας στραβά", αλλά και ο λαός μας πλέον δεν παράγει τα απαραίτητα ηθικά αντισώματα. Έγινε "στραβός γιαλός". Και όλα αυτά συμβαίνουν σε μια εποχή όπου η παγκόσμια τρομοκρατία των Αμερικανών κυριαρχεί, χωρίς αντίπαλον δέος, χωρίς αντιστάσεις από την Ευρώπη. Κατακτήσεις και ελευθερίες που αποκτήθηκαν με θυσίες δεκαετιών χάνονται, ενώ η Αριστερά έχει πάψει να πρωτοπορεί και να εμπνέει.

Υπάρχει, άραγε, ελπίδα πλέον;

Ναι, υπάρχει, παρά τις όποιες πικρές διαπιστώσεις.