Ταξιδεύοντας σε δύο ηπείρους... (Αναμνήσεις από την Κένυα... Και την Πολωνία)

Τα ταξίδια για τους Έλληνες, υπήρξαν από την αρχαιότητα, ακατανίκητος πόλος έλξης, κι έντονη εσωτερική ανάγκη, στοιχεία που τους ωθούσαν στην πραγματοποίησή τους... Ας θυμηθούμε τον Ησίοδο, τον μέγα μύστη Πυθαγόρα, τον ταξιδευτή Οδυσσέα, και τόσους άλλους από τους αρχαίους προγόνους μας...

Για μένα τα ταξίδια αποσκοπούσαν να με ωθήσουν, να γυρίσω για λίγο στο παρελθόν, και να ξεναγήσω και πάλι τον εαυτό μου, έστω και πλασματικά, στ' ανέμελα χρόνια της νιότης, τότε που με ανθισμένα τα κρίνα της ψυχής, ταξίδευα τα όνειρά μου στις πέντε ηπείρους, όντας αεροσυνοδός της Ολυμπιακής Αεροπορίας...

Το ταξίδι μου στην Κένυα ήταν μια αποκάλυψη που ξεπερνούσε την πραγματικότητα των όσων γνώριζα μέχρι τότε από ντοκιμαντέρ και βιβλία... Επειδή το ταξίδι αυτό έγινε λίγο μετά την απώλεια του παιδιού μου... Για τον λόγο αυτόν είναι τόσο έντονα τα συναισθήματα και οι εντυπώσεις που περιγράφονται στο ανά χείρας βιβλίο...

Όσα εξιστορώνται και σχετίχονται με το ποιητικό συνέδριο στην Πολωνία, στο οποίο παραβρέθηκα, έξι χρόνια μετά το ταξίδι στην Κένυα, πηγάζουν αποκλειστικά από εντυπώσεις και συναισθήματα που προκλήθηκαν, από όσα βίωσα στην διάρκεια της παραμονής μου στο Λιούμπλιν...