Κλασσικά έργα

Το χειμώνα του 1801, ο κύριος Λόκγουντ νοικιάζει μια έπαυλη σε μια ερημική περιοχή της Αγγλίας. Ο ιδιοκτήτης της, ο σκοτεινός, μονήρης Χίθκλιφ, που ζει λίγα μίλια πιο πέρα στο αρχοντικό Ανεμοδαρμένα Ύψη, του κινεί την περιέργεια, γι' αυτό ζητάει από την οικονόμο του, τη Νέλλη, να του διηγηθεί όσα ξέρει για κείνον... Έτσι αρχίζει η ιστορία του Χίθκλιφ και της Κάθριν. Η ιστορία ενός ορφανού αγοριού και της όμορφης κόρης του ευεργέτη του, που αγαπήθηκαν από μικρά παιδιά με πάθος. Ανάμεσα τους, όμως, μπήκε ο κόσμος ολόκληρος -τα πλούτη και η φτώχεια, η προκατάληψη κι ο φθόνος- ώσπου η αγάπη, καταδικασμένη κι ανεκπλήρωτη, μετατράπηκε σε μίσος, στοιχειώνοντας τις ζωές τους... Η Έμιλι Μπροντέ πέρασε στο πάνθεον της λογοτεχνίας μ' αυτό το ένα και μοναδικό μυθιστόρημά της. Μια ανεπανάληπτη, συγκλονιστική ιστορία μοιραίου έρωτα και καταιγιστικού πάθους πιο δυνατού κι από τον ίδιο το θάνατο, που γνώρισε αμέτρητες κινηματογραφικές και τηλεοπτικές διασκευές και διαβάζεται πάντα με την ίδια ένταση α..

Κι αν ακόμα δεν είχε τίποτα άλλο γράψει ο Τζον Στάινμπεκ το "Άνθρωποι και Ποντίκια" θα'ταν αρκετό για να τον καθιερώσει οριστικά στην παγκόσμια λογοτεχνία. Είναι ένα αληθινό αριστούργημα με τους αδρά ζωγραφισμένους τύπους, το γερό σύντομο διάλογο και με την ποιητική διάθεση που αναβλύζει πρωτόγονη και καθάρια από κάθε λέξη του έργου. Θυμίζει δυνατά Γκόρκυ γιατί καταπιάνεται με την τραχειά ζωή των κατατρεγμένων που κυνηγούν το μεροδούλι στις φάρμες, στις απέραντες εκτάσεις της Αμερικάνικης γης. Η τρίτη έκδοση γίνεται από τις εκδόσεις "πεζός λόγος" στην μοναδική μετάφραση του Κοσμά Πολίτη...

Όταν γύρω στα 1865 ο Ντοστογιέφσκι άρχισε να γράφει το "Έγκλημα και Τιμωρία", το υπέροχο μυθιστόρημα που άπλωσε τη φήμη του έξω από την Ρωσία, ήταν και ο ίδιος πνιγμένος στα χρέη, όπως ακριβώς και ο ήρωάς του Ρασκόλνικωφ, ο νεαρός φοιτητής που δολοφονεί, στη συνέχεια της ιστορίας αυτής, μια απαίσια γριά τοκογλύφο για τα χρήματά της. Μέσα από το δράμα του Ρασκόλνικωφ, που κατατρέχεται από τις τύψεις του, ο Ντοστογιέφσκι καταπιάνεται με ένα πανανθρώπινο πρόβλημα, που είχε συλλάβει γι πρώτη φορά όταν ήταν εξόριστος στην Σιβηρία. Ο αναγνώστης της γλαφυρής αυτής μετάφρασης θα γνωρίσει ακόμα, στο "Έγκλημα και Τιμωρία", μια υπέροχη πινακοθήκη χαρακτήρων και εκείνη την βαθιά διορατικότητα του Ντοστογιέφσκι που φθάνει ως τα μύχια της ανθρώπινης ψυχής και τον κάνει τον πιο συγκλονιστικό απ'όλους τους συγγραφείς...

Έξι ιστορίες μυστηρίου, που θα μπορούσαν να θεωρηθούν αριστούργημα στο είδος τους, αφού φέρουν τη σφραγίδα ενός μεγάλου συγγραφέα. Ήρωάς τους, ο Γκάβιν Στήβενς, που ερευνά ήθη, έθιμα και εγκλήματα στην Κομητεία της Γιοκναπατάουα, στο Μισισίπι. Ο Φώκνερ, με έκπληκτα μάτια μικρού παιδιού, παρακολουθεί το «Θείο Γκάβιν» που δίνει λύσει σε ανεξήγητες εξαφανίσεις, ατυχήματα και δολοφονίες.....

Όταν , στα 1938 ο εκδοτικός Οίκος Gallimard κυκλοφόρησε για πρώτη φορά τη Ναυτία, ελάχιστοι ήταν εκείνοι που διαισθάνθηκαν πως ο συγγραφέας τη θα γινόταν, μια μέρα, παγκόσμια διάσημος. Κι όμως σ'αυτό το εξομολογητικό, γοητευτικό, μυθιστόρημα - πρώτη εμφάνιση του Σαρτρ στα γαλλικά γράμματα - κυοφορούνταν, κιόλας, τα σπέρματα της υπαρξιστικής φιλοσοφίας του: μιας φιλοσοφίας αυστηρής, επηρεασμένης ως ένα βαθμό από τη μαθητεία του στο Βερολίνο (1934) κι από τις ιδέες του Μάρτιν Χάϊντεγκερ και της γερμανικής υπαρξιστικής σχολής, και διποτισμένης από τον παραλογισμό της ύπαρξης και την αναζήτηση της ελευθερίας. Μερικά χρόνια αργότερα, λίγο πριν από το τέλος του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου, ο Ζαν Πωλ Σαρτρ, πρώτος εκπρόσωπος του υπαρξισμού στη Γαλλία, διακήρυσσε την οντολογία της κοσμοθεωρίας του στο ογκώδες έργο του - δοκίμιο "Το Είναι και το Μηδέν" (1943), Η φιλοσοφία του (που δεν είχε, φυσικά, καμμία απολύτως σχέση με το "μαζικό" κίνημα του δήθεν υπαρξισμού, μ'εκεινη την αξιοθρήνητη κίνηση..

Τρία αστυνομικά προβλήματα που ζητούν λύση και μια αλλόκοτη ιστορία με έναν μαύρο γάτο αποτελούν τη συλλογή διηγημάτων που κρατάτε στα χέρια σας. Ένας ιδιοφυής, ιδιόρρυθμος και ελαφρώς σνομπ ερευνητής και ένας παρανοϊκός αλκοολικός εγκληματίας είναι οι πρωταγωνιστές που ανατρέπουν τα καθιερωμένα και μας αποκαλύπτουν μια δεύτερη ερεβώδη φύση, όπου το λογικό έρχεται αντιμέτωπο με το απίθανο. Ο αξεπέραστος Έντγκαρ Άλαν Πόε σφραγίζει τη λογοτεχνία με τον χαρακτήρα του Ογκίστ Ντιπέν, επιφανέστεροι επίγονοι του οποίου είναι ο Σέρλοκ Χολμς και ο Ηρακλής Πουαρό. Αν αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί ο συγγραφέας του μακάβριου θεωρείται και πατέρας του αστυνομικού μυστηρίου, η απάντηση βρίσκεται εδώ...

..

Με την «Μαντάμ Μποβαρύ», γνήσιο αριστουργηματικό πρότυπο του σύγχρονου μυθιστορήματος, η πεζογραφία διαχωρίζεται με τρόπο ξεκάθαρο από την ποίηση, παύει να μεταρσιώνει, να μεταπλάθει την πραγματικότητα, παύει να τη βλέπει στην προοπτική της έξαρσης, παύει να αναζητά και να ξεθάβει τη βαθύτερη μεγαλοσύνη και δραματικότητά της, παύει να επιδιώκει την ποιητική της υπερύψωση. Η λογοτεχνία προσγειώνεται στο έδαφος της πικρής αλήθειας της καθημερινής ζωής, στην απεικόνιση της άνυδρης πραγματικότητας, τέτοιας που είναι και που καθημερινά βιώνεται γύρω μας και μέσα μας, οριοθετείται στη φωτογράφηση της ανθρώπινης μοίρας, στην περιγραφή της ζωής με την εγγενή της κακουχία, στην παρουσίαση των άτεγκτων νόμων του κόσμου, χωρίς διαφυγές, χωρίς ψηλοπετάγματα, χωρίς λύτρωση. [...] [...] Με σαδομαζοχιστική ικανοποίηση, ο συγγραφέας ξετυλίγει σιγά σιγά το κουβάρι της καταρράκωσης των ηρώων του. Τόσο που το βιβλίο αυτό, όσο αξεπέραστο κι αν είναι, την ίδια στιγμή είναι εντελώς ασήκωτο. Είναι γραμμένο χ..

Ο Έρμαν Έσσε, δημιουργός της φαντασμαγορικής εκείνης πνευματο-κρατούμενης Κασταλίας στο μυθιστόρημα που τιτλοφορείται "Το παιχνίδι με τις χάντρες", όπου η απέραντη τραγικότητα του Είναι απλώνεται για ν'αγκαλιάσει και τον τομέα της Τέχνης σε όλο το μεγαλείο της αλλά και τη θανατερή της γοητεία, με τις "Τρεις βιογραφίες" προεκτείνει τα όρια του Είναι ως το άπειρο, ως το μηδέν και πίσω πάλι, ως τη φωτοβόλο αναγέννηση. Στο Βροχοποιό, ο Μάγος-Βροχοποιός Κνεχτ (που σημαίνει «υπηρέτης» στα γερμανικά) ενσαρκώνει αυτή καθαυτή την προσπάθεια του αρχέγονου ανθρώπου να εναρμονιστεί με ό,τι απειλητικό τον περιβάλλει και να συμφιλιωθεί με ό,τι άγνωρο και επίβουλο σκιρτά εντός του. Στον "Εξομολογητή", ο Ιωσήφ Φάμουλους (που σημαίνει «υπηρέτης» στα λατινικά) ξανοίγεται στην πραγματική έρημο κάποια μακρινή πρωτοχριστιανική εποχή για να βρει μέσα απ την έρημο της ψυχής του το θρυλούμενο Θεό. Ο Έσσε αναδεικνύεται εδώ υπέρμαχος μιας ανώτερης νομοτέλειας, αποβλέποντας σε μια ποίηση που να αποτελεί «ένα με..

Ο Σαντιάγκο, ένας γέρος ψαράς μοναχικός, θα δώσει τη μεγαλύτερη κι ίσως την τελευταία μάχη του με το μεγάλο ξιφία στα βαθιά νερά. Θα χρησιμοποιήσει τη μαστοριά, το μυαλό και την τέχνη. Τρεις μέρες θα κρατήσει η μάχη κι ο Σαντιάγκο θα νικήσει. Όταν μπαίνει στο λιμάνι, αργά την τρίτη νύχτα, δίπλα στο βαρκάκι πλέει μονάχα το άσπρο κόκκαλο από το τεράστιο ψάρι που καταβρόχθισαν στη διαδρομή τους οι καρχαρίες. Μια μεγάλη στιγμή στην παγκόσμια λογοτεχνία, ένας αξεπέραστος σταθμός. Γραμμένο απλά, μεταδίδει ένα πανανθρώπινο μήνυμα πέρα από τόπο και χρόνο: ο άνθρωπος μπορεί να καταστρέφεται, ποτέ όμως δε νικιέται...

"Το πιο γοητευτικό πράγμα στη ζωή του αλήτη είναι, μάλλον, το ότι της λείπει η μονοτονία. Στην Αλητεία το πρόσωπο της ζωής μοιάζει με τον Πρωτέα. Είναι μια φαντασμαγορία που ολοένα αλλάζει, όπου συμβαίνει το αδύνατο και σε κάθε γωνιά του δρόμου σου βγαίνει μπροστά το απρόοπτο. Ποτέ δεν ξέρει ο αλήτης τι πρόκειται να του λάχει την επόμενη στιγμή. Κατά συνέπεια, ζει μόνο την παρούσα στιγμή, το παρόν. Έχει μάθει καλά πόσο μάταιο είναι να κάνεις σχέδια και γνωρίζει την ευτυχία που έχει το να κυλάς, ακολουθώντας τις ιδιοτροπίες της τύχης". Ο Τζακ Λόντον (1876-1916) γεννήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο. Έμεινε εκεί ως τα 1892 οπότε, μόλις δεκαεξάχρονος, συνάντησε στο Σακραμέντο μια παρέα αλητάκια, γοητεύτηκε απ'τη ζωή τους κι αποφάσισε να τ'ακολουθήσει και να "πάρει τους δρόμους". Στο βιβλίο αυτό, περιγράφει τις περιπέτειές του στο δρόμο. Όσα έζησε, είδε κι άκουσε σ'αυτά τα χρόνια της περιπλάνησής του στις Η.Π.Α. και στον Καναδά. Μες στις σελίδες του ζωντανεύει η γεμάτη απροσδόκητες εναλλαγές ζωής το..

"Αλλά η σημερινή ιστορία με τις αμφισβητήσεις της μας αναγκάζει να πούμε ότι η εξέγερση είναι μία από τις ουσιαστικές διαστάσεις του ανθρώπου. Είναι η ιστορική μας πραγματικότητα... Στην καθημερινή μας δοκιμασία ή εξέγερση παίζει τον ίδιο ρόλο που παίζει το "Cogito" στον τομέα της σκέψης: είναι η πρώτη ένδειξη. Αυτή όμως η ένδειξη βγάζει το άτομο απ'τη μοναξιά του... Επαναστατώ, άρα υπάρχουμε". Στο προφητικό τούτο για την πολιτική και κοινωνική κατάστασή μας βιβλίο, ο Αλμπέρ Καμύ εξετάζει τα μεγάλα στάδια του επαναστατικού πνεύματος, από τη Γαλλική ως τη Ρώσικη Επανάσταση, από το Σαντ μέχρι τους σουρεαλιστές, περνώντας μεσ'από τους αναρχικούς, τους μηδενιστές, το Μαρξ και το Νίτσε...