Μυθιστορήματα

Ένα πρωινό, μια τυχαία πτήση θα ενώσει τυχαία δυο άγνωστους που παραμένουν άγνωστοι μέχρι που μια άλλη πτήση θα τους χωρίσει για πάντα.Τρεις μέρες ευτυχίας, αναζήτησης και απολογισμού θα σταθούν μοιραίες για τον Στέφανο και τη Χριστίνα, που ψάχνουν απεγνωσμένα τις αλήθειες τους. Δυο ζωές διαφορετικές, δυο χαρακτήρες αλλιώτικοι κι ένας μοναδικός έρωτας, που έμεινε στη μέση, θα γίνουν αφορμή για μια περιπέτεια της καρδιάς και του νου μέχρι τα άκρα, εκείνα που μόνο ο έρωτας μπορεί ν’ αγγίξει. ..

Ποιος είναι ο μυστηριώδης άγνωστος γοητευτικός άντρας που εμφανίζεται στο σπίτι του Τάκη Λαέρτη, έχοντας την εντολή του να. . . προσφέρει προστασία; Αυτό το ερώτημα βασανίζει τη νέα και όμορφη οικοδέσποινα, η οποία βλέπει τη λιμνάζουσα ζωή της να ανατρέπεται. Η παρουσία του Άρη Πάλλη, που τον αποκαλεί «μπράβο», την οδηγεί στο σκοτεινό παρελθόν του συζύγου της. Ένα παρελθόν που κρύβει ένοχα μυστικά και αλληλοσυγκρουόμενες αλήθειες. Πλάνες και ανατροπές, πάθος και εκδίκηση εδραιωμένη στο βάθος του χρόνου αναμοχλεύονται στη σκληρή πραγματικότητα, που εγκυμονεί νέες συγκρούσεις και βίαιες αντιδράσεις. Μέσα από ίντριγκες, υποψίες, ερωτικό παραλήρημα, παιχνίδια εξουσίας, οι πρωταγωνιστές οδηγούνται, τελικά, στο ξετύλιγμα του κουβαριού και στη λύση που θυμίζει αρχαία τραγωδία...

Αν ένιωθα την επιθυμία να είμαι απλώς μια μαριονέτα στα χέρια της; Δεν το νομίζω, γιατρέ, όχι κατά βάθος. Ίσως αυτό να έλεγα στον εαυτό μου, καθησυχάζοντάς τον με τη βολική δικαιολογία του θύματος, της ανυποψίαστης ηρωίδας του παραμυθιού που περιπλανιέται χαμένη στο στοιχειωμένο δάσος ώσπου η μοίρα να τη φέρει στην πύλη του ακαταμάχητου κάστρου των ηδονών, ναι, σίγουρα αυτό έλεγα, αφού, ως κατάσταση, η απώλεια της βούλησης μου ταίριαζε γάντι. Υπήρχε αυτό, και κάτω απ' αυτό, στα βάθη που εσύ ψάχνεις με τόση επιμονή, γεωλόγε των ψυχών, στις βαθύτερες, τις πιο παλιές, τις αρχαιότερες διαστρωματώσεις, μια πραγματικά αθώα, πρωτογενής όπως θα έλεγες, ανάγκη να ζήσω το παραμύθι. Για μια φορά στη ζωή μου, ήθελα να αφεθώ χωρίς αναστολές και χωρίς περισπασμούς σε κάτι μαγικό, παραμυθένιο, κι ας μην ήταν το τέλος του αίσιο, δε μ' ένοιαζε -εννοείται ότι δε μ' ένοιαζε- το τέλος. Για να το πω αλλιώς, γιατρέ, για όσο κράτησε εκείνος ο φωτεινός χειμώνας, μ' ένοιαζε μόνο η στιγμή, αυτή στην οποία τόσο ..

Η Στέλλα και η Μαριάννα απολαμβάνουν τη φιλία τους και την ανεμελιά της εφηβικής ηλικίας, όταν η ζωή θα τις φέρει αντιμέτωπες με την πιο σκληρή δοκιμασία. Από εκείνη τη στιγμή τίποτα πια δεν θα είναι το ίδιο. Μέσα σε ένα μόνο βράδυ τα δύο κορίτσια βίαια θα ενηλικιωθούν και ένα θανάσιμο μυστικό θα ορίζει στο εξής τις ζωές τους. Τα χρόνια θα περάσουν, νεαρές γυναίκες πια θα αναζητήσουν την ευτυχία, την επιτυχία, τον έρωτα. Όμως η μοίρα δεν θα τις αφήσει έξω από τα παιχνίδια της. Για μια ακόμα φορά θα στήσει τις δικές της παγίδες. Διάφορα παράξενα κι ανεξήγητα γεγονότα θα συμβούν, ενώ κάτι φοβερό και απίστευτο θα φέρει πάλι τα πάνω κάτω στη ζωή τους. Κι εκείνες θα χρειαστεί να αναμετρηθούν με τις τύψεις τους, να ξεθάψουν ένοχα μυστικά και να πληρώσουν βαρύ τίμημα, προκειμένου να κερδίσουν το μερίδιό τους στην αγάπη...

Η Εντολή της Διδώς Σωτηρίου είναι ένα βιβλίο πολιτικής λογοτεχνίας με καυτά βιώματα. Ζωντανεύει μυθιστορηματικά τις περιπέτειες της μεταπελευθερωτικής Ελλάδας (1944-1952), που δεν έπαψε να 'χει τη μοίρα του Σίσυφου.Με πλαίσιο το χρονικό της σύλληψης, της δίκης και της εκτέλεσης του Κωστή, ενός παλικαριού που δεν αργούμε να μάθουμε πως είναι ο Νίκος Μπελογιάννης, παρακολουθούμε με σφιγμένη ανάσα να γκρεμίζονται στο χάος οι προσδοκίες, τα όνειρα και οι θυσίες του ελληνικού λαού για να στεριώσει το δρόμο του ο ιμπεριαλισμός στην Ανατολική Μεσόγειο. Εφιαλτικές πλεκτάνες ξένων και εγχώριων μυστικών υπηρεσιών, αντικομμουνιστική υστερία, δίκες, εκτελέσεις, τρόμος με στόχο το διαμελισμό των δημοκρατικών δυνάμεων. Η θυσία του Μπελογιάννη. Η αλήθεια για τον Πλουμπίδη. Τα λάθη της Αριστεράς και του κέντρου. Ντοκουμέντα γνωστά και ντοκουμέντα που πρώτη φορά βλέπουν το φως της δημοσιότητας.Η Εντολή χαρακτηρίστηκε σαν «συνταραχτικό, μεγάλο έργο, πολιτικής ευθύνης». «Γραμμένο αντικειμενικά, τεκμηριωμ..

Η κρίση έχει πλήξει τους πάντες αλλά η Αρετή, που βαδίζει πάντα βάσει σχεδίου, είναι ευτυχισμένη γιατί νομίζει ότι τα έχει όλα υπό έλεγχο. Είναι υψηλόβαθμο στέλεχος σε μια μεγάλη εταιρεία, είναι σχεδόν αρραβωνιασμένη με έναν άντρα που την αγαπάει και το όνειρό της να δημιουργήσει μια όμορφη οικογένεια έχει αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά. Ώσπου έρχεται μια μέρα που όλα όσα θεωρούσε δεδομένα ανατρέπονται και ο κόσμος γύρω της καταρρέει.Απολυμένη και απατημένη, αναγκάζεται να ξεκινήσει από την αρχή και να ξαναφτιάξει τη ζωή της. Ωστόσο, όπως πολύ σύντομα θα ανακαλύψει, το να βρει κανείς δουλειά στην εποχή μας δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Κι εκεί που κοντεύει να απελπιστεί τελείως, κάποιος της προτείνει ένα εξαιρετικά ιδιότυπο αλλά πολύ προσοδοφόρο «επάγγελμα». Παρά τις επιφυλάξεις της, η Αρετή δέχεται, και τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο όταν σε αυτή τη φάση της ζωής της θα γνωρίσει τον ένα, το μοναδικό, εκείνον που θα την κάνει να τον ερωτευτεί παράφορα…..

Πεποίθησή μου είναι πως η άγραφη από τους ιστορικούς ιστορία των λαών ανά τους αιώνες γράφεται "δια λόγου" από άτομα ή άτομο, που έζησαν στην πάροδο του βίου τους διαφορετικά, ή τα ίδια σημαντικά γεγονότα, όταν τα διηγούνται σε συγγενικά ή φιλικά πρόσωπα, που τα μεταβιβάζουν από γενεά σε γενεά.Φρονώ ακόμη, πως η άγραφη, η προφορική αυτή "ιστορία" ξεκίνησε, προ αμνημονεύτων χρόνων, τότε που η γραφή ήταν άγνωστη ακόμη στους περισσότερους λαούς και αποτέλεσε με την πάροδο του χρόνου την πορεία της λαογραφικής εθνικής τους παράδοσης.Την προφορική αυτή ιστορία, που σχετίζεται άμεσα με τα γεγονότα που έλαβαν χώρα το 1922 στη Σμύρνη και ιδιαίτερα στο λιμάνι της, όντας αεροσυνοδός, είχα την τύχη ν' ακούσω τριανταπέντε χρόνια μετά την καταστροφή, από Σμυρνιούς πρόσφυγες επιβάτες μου, που πήγαιναν στην Κωνσταντινούπολη να επισκεφθούν συγγενείς τους, ή επέστρεφαν από αυτούς...

Σύμη 1919.Η εποχή των θαυμάτων για το νησί. Ο ηλεκτρισμός, το ραδιόφωνο, ο κινηματογράφος αλλά και η σκληρή Ιταλική Κατοχή. Η Μαρία ζει μια «αρχαία» ζωή στα ορεινά του νησιού. Στα δώδεκά της φεύγει μόνη για τη Γη της Επαγγελίας, την Αίγυπτο.Αλεξάνδρεια 1938.Ο πόλεμος προ των πυλών. Ως νοσοκόμα πια, θα γνωρίσει την αγριότητα των χειρουργείων της ερήμου, τους βομβαρδισμούς αλλά και το πάθος για ζωή της νεολαίας.Αθήνα 1945.Το Άγνωστο. Θα ξεκινήσει πάλι απ' την αρχή, μέσα στις δύσκολες συνθήκες, μ' ένα παιδί και μια αφόρητη μοναξιά. Η Μαρία δε διαμόρφωσε την Ιστορία. Δεν όρισε καμία της στιγμή. Υπήρξε μόνο μία κουκκίδα στα ιστορικά γεγονότα, όπως τόσοι άλλοι της γενιάς της. Ατομική και συλλογική μνήμη και ποτέ νοσταλγία. Η μνήμη μάς βοηθά να διαμορφώσουμε την ταυτότητά μας κι όχι να την αρνηθούμε. Να συμφιλιωθούμε με τις «σκοτεινές» στιγμές που έρχονται στην επιφάνεια. Να συγχωρέσουμε και να υπερβούμε τον πόνο που προκαλεί η ανάμνηση...

Κλαίλια... Ένα όνομα-σταθμός στη ζωή της. Η μητέρα της λάτρεψε την ηρωίδα του Ξενόπουλου και της έδωσε, λίγο προτού φύγει από τη ζωή, το όνομά της. Μαζί όμως της δώρισε χωρίς να το θέλει και τη μοίρα της λαμπερής κοντεσίνας. Υπήρχε και για κείνην ένας Παύλος βαθιά απόλυτα ερωτευμένος για μια ζωή. Αλλά η Κλαίλια ήθελε να γνωρίσει τον έρωτα όπως ζωντάνευε μέσα στις σελίδες των βιβλίων. Και βρήκε τον Ντένη της στο πρόσωπο του Νικηφόρου. Χρόνια μετά, μόνη και κλεισμένη στον εαυτό της, ανάμεσα σε βράχια και σπασμένα όστρακα, εξακολουθεί να ζει παρέα με θύμησες που πληγώνουν και επιθυμίες που κοιμούνται. Μα ξαφνικά ένα μικρό κορίτσι μπαίνει στη ζωή της. Και... τι παράξενο... έχουν το ίδιο όνομα. ..

Η ζωή της Μίνας δεν ήταν εύκολη. Τίποτα δεν της χαρίστηκε όταν σχεδόν από παιδί αναγκάστηκε να παλέψει για να κερδίσει μια θέση στην κοινωνία, χωρίς να σκύψει το κεφάλι ή να υποκύψει στις διαθέσεις κάποιων ανδρών επειδή ήταν νέα και όμορφη. Με πείσμα, αργά και σταθερά, έφτασε εκεί όπου ήθελε. Κατέκτησε την αναγνώριση, την καταξίωση, την οικονομική άνεση∙ όμως υποτίμησε τον έρωτα, αδιαφόρησε για εκείνον. Μα αυτός παραμόνευε.Η Μίνα κοίταξε τον Μάνο. Κάτι της θύμιζαν τα μάτια του, κάτι πολύ οικείο και γνώριμο, μα δεν της έδωσαν απαντήσεις. Όταν επιτέλους το έκαναν, ήταν αργά∙ πολύ αργά για να σταματήσει τον χρόνο που βάραινε στη δική της πλάτη.Ο έρωτας όμως δε μίλησε ποτέ στον χρόνο. Τον αγνοούσε πάντα, από γενέσεως κόσμου. Αυτοί οι δύο είναι εχθροί.Ο έρωτας είναι τυφλός. Ο έρωτας είναι τρελός. Ο έρωτας δε γνωρίζει σύνορα. Ξεχύνεται σαν άνεμος και γίνεται πόλεμος, μέχρι εκείνο που διεκδικεί να γίνει δικό του ή μέχρι να του περάσει. Μα σαν γίνει αγάπη, θα κρατήσει για πάντα...

Ο Αχιλλέας Πανόπουλος, μαθητής της τρίτης λυκείου, μια μέρα εξαφανίζεται από προσώπου γης χωρίς καμία προειδοποίηση. Η μητέρα του, η Νατάσα, με τη βοήθεια του διοικητή Δημήτρη Δρίβα, κινεί γη και ουρανό για να βρει τα ίχνη του γιου της. Στην πορεία της έρευνας τραγικά μυστικά, πάθη και λάθη βγαίνουν στο φως και περιπλέκουν ακόμα περισσότερο τα πράγματα.Λίγο καιρό αργότερα, η Νατάσα, από μια τραγική στροφή της μοίρας, θα βρεθεί κατηγορούμενη για την πιθανή δολοφονία του ίδιου της του παιδιού. Ο διοικητής, που έχει αρχίσει να τρέφει ερωτικά αισθήματα γι’ αυτήν, θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να την απαλλάξει από τις κατηγορίες που τη βαρύνουν.Πού βρίσκεται ο Αχιλλέας; Ποιο τραγικό μυστικό τού αποκαλύφθηκε τη μέρα που εξαφανίστηκε και ποιος είναι ο πραγματικός ένοχος γι’ αυτό; Θα καταφέρει η Νατάσα να βρει το παιδί της και να διορθώσει τα λάθη του παρελθόντος που τους οδήγησαν ως εδώ; ‘Η μήπως είναι ήδη πολύ αργά και δε θα έχει την ευκαιρία για μια ζωή από την αρχή;..

Φραντζέσκα, η ηρωίδα μου…Αθηνά, η μητέρα μου…Ζωή σε πόλεμο, η ζωή της…Η ιστορία της, η διαδρομή της, οι επιλογές της, η σχέση μας και τα δεκαεννιά χρόνια που έμεινα μαζί της. Σε πόλεμο με όλους η μητέρα μου. Μ’ εμένα, με τους φίλους της, με τους δικούς της, με την ίδια τη ζωή τελικά…Μαζί με την ιστορία της, και τα δικά μου παιδικά και εφηβικά χρόνια. Λόγια που δεν ειπώθηκαν, παραλείψεις που έφεραν πόνο, πράξεις που πλήγωσαν, χαμένες αγκαλιές και δάκρυα. Όλα μέσα σε τούτες τις σελίδες, που, εκτός από βιογραφία, έγιναν κι ένα οδυνηρό ταξίδι στο δικό μου χθες, στην αφετηρία μου…..