Μυθιστορήματα

Το γλέντι συνεχίστηκε μέχρι τα χαράματα. Η Βίκυ έπεσε σε βαθύ ύπνο. Κάποια στιγμή άρχισε να συνέρχεται. Έντονες φαντασιώσεις τής δημιουργούνταν μεταξύ ύπνου και ξύπνου καθώς προσπαθούσε να συνειδητοποιήσει πού βρισκόταν. Το κλαρίνο ακουγόταν από απόσταση, σαν από κάποιο ραδιόφωνο. Ένιωσε να χορεύει ακόμα, να κολυμπάει στις γλυκές μελωδίες των ηπειρώτικων τραγουδιών. Είχε τώρα την αίσθηση ότι οι άνθρωποι, προτού γεννηθούν, μέσα στην κοιλιά της μάνας τους γλεντούν με ηπειρώτικα τραγούδια.Μια γυναίκα θερμή κι απρόβλεπτη, που δεν ξέρει τι θέλει από τη ζωή της. Ένας άντρας μετρημένος και διστακτικός. Θα βρουν άραγε το κοινό σημείο που ψάχνουν; Ένας μύθος με ηπειρώτικο άρωμα, από τα βάθη των αιώνων, θα τους προκαλέσει να εξερευνήσουν τα σκοτάδια που κρύβουν μέσα τους. Ωστόσο η απρόβλεπτη συμπεριφορά και η στιγμιαία απόφαση θα ανατρέψουν τα πάντα...

Την έντυσε μες στα βελούδα της Ανατολής και στα μεταξωτά της Προύσας ο άντρας της. Τη γέμισε με διαμάντια, ζαφείρια και μαργαριτάρια από την αγορά της Ιστικλάλ. Θάμπωσαν τα βιολετιά μάτια της Βερονίκης, όταν έφτασε στην Κωνσταντινούπολη νιόπαντρη, δεκάξι χρονών κορίτσι. Στα νερά του Βοσπόρου ξεπλύθηκε το βαμμένο από αίμα νυφικό κι έγινε πάλι άσπρο. Κόκκινο βαθύ από τον φόνο. Τρεις γυναίκες πήραν στα χέρια τους το μυστικό και το ταξίδεψαν πέρα από το νησί τους. Όρκος δυνατός· εκείνες και ο Θεός. Δρόμοι διαφορετικοί· πόνος ξέχωρος. Σεπτέμβρη μήνα έφτασε ο ξαφνικός επισκέπτης στην Πόλη που της πήρε μυαλό και καρδιά. Στην αγκαλιά του Τζόγια ξέχασε το χορό με τους αγγέλους στο ποτάμι. Μια μέρα και μια νύχτα κράτησε ο έρωτας αυτός. Χάθηκαν τα χνάρια του στη λαίλαπα του πολέμου και το ηλιοχαμόγελο της Ιστανμπούλ, όπως την έλεγε ο γέρος από την Οδησσό, έσβησε από τα χείλη της. Επιστροφή στο χθες. Ελλάδα που την πληγώνει. Φαντάσματα που δεν παίρνουν σάρκα και οστά. Μοίρα που δεν την ορίζει. Πέρ..

Σε αυτό το βιβλίο του ο Λουντέμης, περιγράφει την εμπλοκή των Η.Π.Α στο Βιετνάμ...

Από μικρός ονειρευόμουν να γίνω γιατρός. Μπαίνοντας στην εφηβεία είχα πειστεί ότι ιατρική και γκλάμορ είναι ένα και το αυτό. Ένιωθα ήδη φοιτητής της Ιατρικής, άλλα δίσταζα να αποκαλύψω το μυστικό μου στον μπαμπά, που με έβλεπε μελλοντικό συνεταίρο στην επιχείρησή του. Όταν γνώρισα κι ερωτεύτηκα τη Μαρία, που καιγόταν να γίνει μέλος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα ή των Γιατρών του Κόσμου όταν μεγαλώσει, μοιράστηκα το όνειρό της. Πριν όμως γίνουμε Γιατροί του Κόσμου, η αρρώστια και η ανάγκη χτύπησαν την πόρτα μας. Ένα γειτονόπουλο της Μαρίας χρειαζόταν επειγόντως βοήθεια. Έτσι ανασκουμπωθήκαμε και πιάσαμε αμέσως δουλειά σαν «γιατροί» στα προσφυγικά του Νέου Κόσμου. Μια κούρσα αναμέτρησης με το χρόνο με αλλεπάλληλες ανατροπές, συχνά ευτράπελες,που έμπαιναν εμπόδιο στο δρόμο μας, είχε αρχίσει. Θα την κερδίζαμε;Ένα συγκινητικό μυθιστόρημα με ανθρωπιστικό μήνυμα, γραμμένο με το χιουμοριστικό ύφος της Λένας Μερίκα...

Τι κοινό μπορεί να έχουν μια δυναμική υπαστυνόμος, ένας ρομαντικός δάσκαλος, ένας θαμώνας των φυλακών, μια καταπιεσμένη νοικοκυρά κι ένας κουκουλοφόρος;Στην Αθήνα της κρίσης μια γυναίκα εξαφανίζεται κι η εξαφάνισή της συμπίπτει με μια καλοστημένη ληστεία. Στην προσπάθειά της να τη βρει, η υπαστυνόμος Δέσποινα Καρανικόλα θα συναντήσει ξανά έναν παλιό της γνώριμο, τον Διομήδη Δανέλλη, τον άνθρωπο που από λάθος έστειλε η ίδια πριν από λίγα χρόνια στη φυλακή. Μαζί του θα ζήσει έναν μεγάλο έρωτα, όμως ο Διομήδης δεν είναι πια ο ίδιος. Και πώς να είναι; Η ζωή του διαλύθηκε κι οι αγαπημένοι του τον ξέχασαν. Μόνο ο Μάνος, μόνιμος θαμώνας των φυλακών, στάθηκε δίπλα του, κι αυτόν πλέον ο Διομήδης τον λογαριάζει γι' αδελφό. Στο ίδιο σταυροδρόμι της ζωής κι ο Δημητράκης, που προσπαθώντας να ξεφύγει από τον εαυτό του, μπλέκεται με τους κουκουλοφόρους της πλατείας Εξαρχείων.Ξεκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες, οι ζωές των ηρώων διασταυρώνονται και διανύουν κοινούς δρόμους. Έτσι, θα ανακαλύψουν τον..

1η Νοεμβρίου 1940, τρεις ημέρες μετά την κήρυξη του πολέμου από τους Ιταλούς, η Κέρκυρα συγκλονίζεται από τους ανελέητους βομβαρδισμούς. Ο επτάχρονος Αργύρης βρίσκεται μαζί με τη μάνα του Θοδώρα και τα δύο μεγαλύτερα αδέρφια του, τους δίδυμους Σάββα και Βαλάντη, στο υπόγειο του αρχοντικού τους, που σείεται ολόκληρο. Η αδερφή του Ασπασία και ο πατέρας του Ιάκωβος, γιατροί και οι δύο στο επάγγελμα, βρίσκονται στο νοσοκομείο της πόλης, όπου καταφτάνουν διαρκώς τραυματίες. Ο μόνος που λείπει είναι ο δεκαεπτάχρονος Άρης, το τέταρτο κατά σειρά παιδί της οικογένειας. Η οργή και το μίσος που νιώθει για την οικογένειά του λόγω της ταπεινής καταγωγής της μάνας του είναι το αγκάθι που δηλητηριάζει καθημερινά τη ζωή όλων.Στα επόμενα τέσσερα χρόνια του πολέμου η μοίρα και το λυσσαλέο μίσος του Άρη θα σκορπίσουν την οικογένεια Καλλέργη, όπως το πρώτο καλοκαιρινό αεράκι σκορπάει τον ανθό της γαλατσίδας...

Εν τινι παρεκκλησίω της εν... μονής, υπήρχε κιβώτιον τι παλαιόν και σεσαθρωμένον, πλήρες εφθαρμένων βιβλίων. Ουδείς των σοφών περιηγητών, των επισκεφθέντων κατά καιρούς την βιβλιοθήκην της μονής, ηξίωσε να ρίψη εκ περιεργείας βλέμμα και προς το λησμονημένον κιβώτιον. Αλλ' ο φίλος μου, κύριος Β., όστις διέπρεπε διά την προς τα περιφρονούμενα πράγματα στοργήν του, αν και μόνον χάριν του εμπορίου των σπόγγων είχεν επισκεφθή τα μέρη εκείνα, ουχ ήττον ηρεύνησε τα εν τω κιβωτίω και εύρε, μεταξύ πολλών βιβλίων της εκκλησιαστικής Ακολουθίας, τα εσκορπισμένα φύλλα παλαιού χειρογράφου επί μεμβράνης. Συναρμόσας δε και ταξινομήσας αυτά επιμελώς, κατώρθωσε να αναγνώση ολόκληρον σχεδόν την βιογραφίαν αναχωρητού τινος της ιγ' εκατονταετηρίδος, διαγαγόντος πολυκύμαντον βίον προ της εις το μοναστήριον εισόδου του. Η βιογραφία δε αυτή εσχετίζετο μετά της ιστορίας των Κυκλάδων. Ολίγα τινά φύλλα έλειπον εκ του βιβλίου, ων το περιεχόμενον ηδύνατο ευχερώς να αναπληρωθή εξ άλλων πηγών.Ο φίλος μου ενόμισε καλ..

Αγγέλα, Μέλπω, Αριάδνη.Η μια απέναντι από την άλλη μέχρι χτες. Η μια δίπλα στην άλλη τώρα. Γυναίκες και μάνες του Εμφυλίου, τραγικές μορφές, σύμβολα και σημεία των πικρών καιρών, Ιστορία ζωντανή, αργασμένη στα πρόσωπα, στα βλέμματα, στις καρδιές τους. Μετά τον εμφύλιο σπαραγμό στα πεδία των μαχών, ένας εμφύλιος σπαραγμός στις ζωές των ανθρώπων στις σχέσεις, στις φιλίες, στις οικογένειες. Μαύρες μαντίλες και χιλιάδες απουσίες απ' τη μια μεριά. Κόκκινες σημαίες κι εκατοντάδες εκτελέσεις απ' την άλλη. Σκύλλα και Χάρυβδη. Μετεμφυλιακή δεξιά εξουσία και αυταρχικά κομμουνιστικά καθεστώτα, παρακράτος, προσφυγιά, κόμμα, παιδομάζωμα, διώξεις, φυλακές κι εξορίες. Ένας λαός χωρισμένος στα δυο, ματωμένος, γονατισμένος. Ένας λαός θυσία, μια παράλογη θυσία χωρίς νικητές και ηττημένους, χωρίς θύτες και θύματα. Μα κι ένας λαός, που πορεύεται στους καιρούς της μνήμης παλεύοντας να σταθεί όρθιος, ν' αντικρίσει ήλιο κι ελπίδα. Ο λαός μας.(Περιέχει μια αφιέρωση στο εσώφυλλο.)..

Στο βιβλίο "Οι Μεγάλοι Έρωτες δε Φοράνε Νυφικό" το παιχνίδι της σύμπτωσης και του απρόβλεπτου ανατρέπει τους κανόνες των σχέσεων, οι συνήθεις ρόλοι αναθεωρούνται, ο γάμος και ο έρωτας επαναπροσδιορίζονται.Η σύζυγος ή η ερωμένη είναι περισσότερο απατημένη στη «διπλή» ζωή ενός άντρα; Η «διπλή» αυτή ζωή περιλαμβάνει και τη γυναίκα των ερωτικών του φαντασιώσεων; Έχει πράγματι τόση «πολυκοσμία» ένας έρωτας;Το προφανές κάποτε αποδεικνύεται μια τραγική φάρσα κι εκεί, στη μέση της φάρσας, η Διώνη, η Σοφία, η Κυβέλη. Τρεις γυναίκες που η ζωή τους συναντιέται. Τρεις παράλληλες διαδρομές που σε μια κρίσιμη στιγμή, όταν το ρολόι της ζωής σταματάει στο χρόνο του έρωτα, βρίσκονται αντιμέτωπες με το απίστευτο.Εκεί υπάρχει ένας έρωτας που εξωτερικεύεται κι ένας έρωτας εσωτερικός. Εκεί υπάρχει ο άντρας των αναμνήσεων κι ο άντρας του παρόντος. Εκεί υπάρχει ο γελαστός έρωτας της ηδονής κι ο ποιητής έρωτας της υπέρβασης. Παντού υπάρχει κάθε φορά ο ίδιος άντρας που στοιχειοθετεί το απίστευτο...

Ένα από τα κλασσικά έργα της Διδώ Σωτηρίου...