Ποιος πραγματικά είναι ο Βιτάντζελο Μοσάρντα, ο ήρωας του μυθιστορήματος του Πιραντέλλο ` Ένας κανένας, εκατό χιλιάδες`; Αυτός που νομίζει ο ίδιος πως είναι, ή αυτός που η γυναίκα του νομίζει πως είναι ή τέλος αυτός που οι άλλοι, όλοι οι άλλοι, οι εκατό χιλιάδες νομίζουν πως είναι; Γιατί οι τελευταίοι αυτοί έχει ο καθένας τους σχηματίσει, με βάση τα εξωτερικά του γνωρίσματα, μια διαφορετική εικόνα του Βιτάντζελο Μοσκάρντα. Ξεκινώντας απ` την αμφισβήτηση αυτή θα προσπαθήσει να συνθέσει μια καινούργια εικόνα του εαυτού του, θα επιχειρήσει μια `παραισθησιακή αναζήτηση` για να συλλάβει μίαν έκφρασή του, θα διαφορετική απ` αυτή που ως τη στιγμή που η γυναίκα του ανακαλύπτει της ιδιαιτερότητα της μύτης του, είχε σχηματίσει για τον εαυτό του...
Ο Θησαυρός Σοφίας του ΣΑΙΞΠΗΡ.Μέσα στο θαυμαστό κόσμο της ποιητικής δημιουργίας του Σαίξπηρ ξεχωρίζει η ανθρώπινη σοφία του, που είναι τόσο σύγχρονη, όσο και στην εποχή του, αφου αποκαλύπτει εκείνα τα στοιχεία του χαρακτήρα μας που μας συνοδεύουν, για καλό ή για κακό μας, από τα πιο παλιά χρόνια που ξέρουμε για τον άνθρωπο μέχρι σήμερα...
Για όλους η Βάρια Νεοτόρωφ είναι μια μοιραία καλλονή που καταστρέφει τους άντρες. Η ίδια όμως ζει με την πικρία πως ποτέ κανείς δεν την είδε σαν ανθρώπινο πλάσμα.Γυρεύοντας την αυτοδικαίωσή της, αποφασίζει να παίξει σαν ηθοποιός στον κινηματογράφο, αλλά το παρελθόν της θα την καταδιώξει ως το άδυτο των κινηματογραφικών στούντιο.Ένας οπλισμένος πρώην εραστής, ένας θηριώδης συμπρωταγωνιστής και μια τίγρη που παίζει κι αυτή στο έργο που γυρίζεται, θα δώσουν την αιματηρή λύση στο δράμα της γυναίκας αυτής που όλοι τη λογάριαζαν σαν ένα ωραίο απλώς αντικείμενο...
Το φάντασμα που ζει στα δαιδαλώδη υπόγεια της Όπερας του Παρισιού και ο παράφορος αλλά χωρίς ανταπόκριση έρωτάς του για μια νεαρή πριμαντόνα, ένα σχεδόν μεταφυσικό μυστήριο, ανεξήγητα εγκλήματα, η ανάπλαση της καλλιτεχνικής ζωής στο Παρίσι του 19ου αιώνα συνυπάρχουν αρμονικά σ` ένα συναρπαστικό παιχνίδι του έρωτα με τον θάνατο. Εκατό χρόνια μετά την πρώτη έκδοσή του, το κλασικό πλέον αυτό κείμενο διαβάζεται με αμείωτο ενδιαφέρον. Μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο και έγινε μιούζικαλ από τον Andrew Lloyd Webber...
"Οι νέες δυνάμεις του θεάτρου μας κέρδισαν μία μεγάλη νίκη... "Το φάντασμα του κυρίου Ραμόν Νοβάρο", ένα έργο ιδιοφυές". (Κ. Γεωργουσόπουλος, εφημ. "Το Βήμα", 10.4.73) "Το αίνιγμα του κόσμου το λύνουν μόνον οι παραβάτες, αυτοί που διαρρηγνύουν τον υμένα του φυσικού νόμου, αυτοί που αποστατούν, που στασιάζουν κατά της τυπικής ισορροπίας: ο "Ραμόν Νοβάρο", η Μάρθα της "Εξορίας", η Ραραού της "Μητέρας του σκύλου", η οικογένεια του "Προς Ελευσίνα", ο Ελισσαίος και ο Ζάγρος του "Παλαιού των ημερών"... Δεν πράττουν κατ' ιδίαν πράξεις αλλά ενιαία πράξη... και είναι πάντα πράξη γενναιόδωρη, πράξη σπατάλης αν όχι και ασωτείας". (Γ. Βαρβέρης, περ. Αλφειός, "Δίσκος εν κινήσει", 5.6.95)..
Ο θρύλος του Φάουστ, που παραχωρεί την ψυχή του στο διάβολο, για ν'αποκτήσει δύναμη, έγινε, χάρη στη δραματοποίηση του Γκαίτε, ένα σύμβολο, η προσωποίηση της αγωνίας του ανθρώπινου πνεύματος. Επιδιώκει να θέσει -αν όχι να λύσει- όλα τα προβλήματα του ανθρώπου: τη θέση του στη φύση, τη σχέση του με τους συνανθρώπους του, τα όρια της ισχύος του... Τι έχει, πραγματικά, να προσφέρει ο Μεφιστόφελης στο δόκτορα Φάουστ; Ένα στέμα, ένα πύργο, τις ωραιότερες γυναίκες; Η "τραγωδία της Μαργαρίτας", που σαγηνεύεται, εγκαταλείπεται και αυτοκτονεί, είναι ένα απλό επεισόδιο. Ο Φάουστ αντιπαλαίει. Ν'αγκιστρωθεί στον εγωισμό του ή να πετάξει πιο ψηλά;Από τα λαμπρότερα μνημεία του ανθρωπίνου πνεύματος ο "Φάουστ" του Γκαίτε, ένα έργο αντάξιο των αρχαίων κλασικών, ενσαρκώνει την έννοια της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Έχει μεταφραστεί σε όλες τις γλώσσες και περισσότερο από ενάμιση αιώνα η πνευματική ακτινοβολία του είναι αισθητή σε όλο τον κόσμο...