Αιφνιδιάσθηκα κυριολεκτικά, όταν -πριν ακόμη κυκλοφορηθούν τα κηρύγματά μου στις ευαγγελικές περικοπές- οι Εκδόσεις «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ» μού έκαμαν την πρόταση να αναδημοσιεύσουν και τα κηρύγματά μου στις αποστολικές περικοπές, που δεν είχαν εκδοθεί αυτοτελώς, αλλά ως κυριακάτικο κηρυγματικό ανάγνωσμα της «ΦΩΝΗΣ ΚΥΡΙΟΥ» το 1983. Ο ιεραποστολικός ζήλος των Εκδόσεων, με μία ειλικρινή έκφραση αγάπης και ανεκτικότητας προς την ταπεινότητά μου, θέλησαν να επαναπροσφέρουν, μετά μία περίπου τριακονταετία, και το δεύτερο κυριακοδρόμιό μου στο ορθόδοξο πλήρωμα, που συνεχίζει με τον ίδιο πάντα ζήλο την μελέτη του φυλλαδίου της «Φωνής Κυρίου», πού κάθε Κυριακή οικοδομεί πνευματικά τον λαό μας. [...]..
Στη σημερινή κοινωνία, που αποπροσανατολίζει γονείς και εκπαιδευτικούς, όσον αφορά τη σωστή κατανόηση του ρόλου τους, ο χαρισματικός και διαποτισμένος από βαθιά αγάπη και ορθόδοξη πνευματικότητα λόγος του Γέροντος Πορφυρίου σέβεται και αναδεικνύει τη μοναδικότητα του ανθρώπινου προσώπου, αποτελώντας ταυτόχρονα οδοδείκτη ζωής και σωτηρίας...
«Οι περισσότεροι από τους χριστιανούς, αν και είμαστε μέλη της Εκκλησίας, βιώνουμε την πίστη μας θρησκευτικά. Δοξάζοντας τον Θεό και λατρεύοντάς Τον, επιδιώκουμε να καρπωνόμαστε προφύλαξη από τον θάνατο, την αρρώστια, τη φτώχεια, την κοσμική αποτυχία και όλα τα σχετικά δεινά που απειλούν την επίγεια ευδαιμονία μας. Είμαστε χρήστες του Χριστού και όχι ομόζυγοι Χριστού. Κάθε φορά πού νομίζουμε ότι Εκείνος δεν φροντίζει για τη διατήρηση της επίγειας ευτυχίας μας, Τον αφήνουμε και αναζητούμε επικερδή υποκατάστατα πού θα μας βοηθήσουν να κτίσουμε τον επίγειο παράδεισό μας. Προσκυνούμε τον σταυρωμένο Κύριο και Του ζητούμε να μας απαλλάξει από τον προσωπικό σταυρό μας, δηλαδή να μην επιτρέψει να επιτύχουμε τη χριστοποίησή μας.Αλλά αν δεν περάσουμε χριστοειδώς την προσωπική δοκιμασία μας, στην προσωπική μας Γεθσημανή, αν αυτοπροαίρετα δεν επιλέξουμε να πληρώσουμε με τον υπαρξιακό αφανισμό μας την εν Χριστώ υπόστασή μας, δεν είναι δυνατό να έχουμε σωτήρια ζωή και σωτήριο θάνατο»...
Οι δύσκολοι -καθαρά "εσχατολογικοί"- καιροί, που διερχόμεθα, δίνουν πολλές ευκαιρίες να διατυπώνονται απόψεις και θέσεις για επίκαιρα και συχνά ακανθώδη θέματα της καθημερινότητάς μας. Όταν οι αναφορές αυτές θεμελιώνονται στην αναντικατάστατη πηγή της παραδόσεώς μας, την Αγία Γραφή και τον θεολογικό και ποιμαντικό λόγο των Αγίων Πατέρων μας, τότε πρόκειται για προσφορά φαρμάκων πνευματικών, που μπορούν να οδηγήσουν στην πνευματική μας θεραπεία. Στην αποκατάσταση της λειτουργίας του λόγου και της πράξης μας στη καθημερινή μας συνάντηση με τον Θεό, τον συνάνθρωπο και όλο τον κόσμο.Παρόμοιες ευκαιρίες για απαντήσεις σε υπαρξιακά ερωτήματα και προβλήματα προσφέρονται με την Χάρη του Θεού σε κάθε κληρικό και (εξ επαγγέλματος) θεολόγο, όπως αυτός που υπογράφει τα κείμενα του τόμου αυτού. Μόνιμη προσπάθεια και επιδίωξή του είναι μέσω της γραφίδος και των κειμένων του να απαντούν ο Χριστός και οι Άγιοί μας. Διότι ο σκοπός δεν είναι να κατακεραυνωθούν ατακτούντα πρόσωπα και ανώμαλες καταστάσεις..
«Ο Γέροντας, όπως αναφέρθηκε, απαντούσε συνήθως σε ερωτήματα. Γι" αυτό στη σύνθεση των θεμάτων που έγινε από λόγους του σε διάφορες περιστάσεις, κρατήθηκε η διαλογική μορφή. Μέσα στους διαλόγους εντάχθηκαν και αποσπάσματα από τις επιστολές που έστελνε στο Ησυχαστήριο ή παραθέματα από τα βιβλία που έγραψε ο ίδιος, καθώς και ό,τι συμφωνούσε θεματικά από τις επιστολές, που μας εμπιστεύθηκαν εν Χριστώ αδελφοί, ή τις σημειώσεις τις οποίες είχαν κρατήσει κατά τις συζητήσεις τους με τον Γέροντα, ώστε να δοθεί το κάθε θέμα με την περισσότερη δυνατή πληρότητα. Καταβλήθηκε προσπάθεια να διατηρηθεί, κατά το δυνατόν, η αμεσότητα και η χάρη του προφορικού λόγου του Γέροντα. Παρέμειναν επίσης και κάποιες επαναλήψεις, που τόνιζαν τα νοήματα και κέντριζαν τις καρδιές, και μερικά από τα συχνά επιφωνήματα κατά τη ροή των αφηγήσεων της παλλόμενης καρδιάς του από τη μεγάλη αγάπη προς τον Θεό και τον άνθρωπο. Οι αναφορές στη μοναχική ζωή είναι συχνές. Αυτό συμβαίνει όχι μόνο γιατί ο Γέροντας απευθύνεται σε..
Μέγα συναξάρι με προσευχές και ιερά κείμενα "περί προσευχής" Πατέρων, ασκητών και ιερών μορφών της Ορθοδοξίας. Όλοι οι Ψαλμοί του Δαυίδ και η χρήση τους για κάθε περίσταση σύμφωνα με τον Όσιο Αρσένιο τον Καππαδόκη...
Η μακρόχρονη -συν Θεώ- πείρα μας έχει διδάξει, ότι τα κείμενα, που δημοσιεύονται σε Περιοδικά και Εφημερίδες, εύκολα "χάνονται" ή δύσκολα βρίσκονται από τους Πιστούς, που έχουν την ευλογία να διαβάζουν τον ποιμαντικό λόγο επιμελώς και θεαρέστως. Γι' αυτό αποτολμάται για μια ακόμη φορά η συγκέντρωση στο τομίδιο αυτό ένδεκα θεολογικών και ποιμαντικών κειμένων μας, προσφερομένων στο εκκλησιαστικό μας πλήρωμα, που μένει σταθερό στην Πίστη μας και αγωνίζεται γι' αυτήν "εν αγάπη".Βέβαια, η συνδημοσίευση των ταπεινών κειμένων μας δεν θα ήταν δυνατή, αν για μια ακόμη φορά, δεν λειτουργούσε ο ιεραποστολικός ζήλος, και γι' αυτό και η συναντίληψη, του αγαπητού εν Χριστώ Αδελφού κ. Στυλιανού Κεμεντζετζίδη και των εκδόσεων "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ", που απεδέχθησαν με προθυμία -σε δύσκολους μάλιστα καιρούς- το ταπεινό αίτημά μας. Τόσον ο κ. Στ. Κεμεντζετζίδης, όσο και οι φιλότιμοι Συνεργάτες του αποτελούν το ευλογημένο παράδειγμα χριστιανών εκδοτών, που υπεράνω όλων τάσσουν την Ορθοδοξία των Αγίων μας Πατ..
«Ο Ιησούς Χριστός ηγάπησεν απεράντως τον κόσμον. Εις τον Γέροντα Σιλουανόν εδόθη να βιώση την αγάπην αυτήν ενεργώς. Και εκείνος εις απάντησιν ηγάπησε τον Χριστόν, και διήνυσε μακρούς χρόνους σκληρού αγώνος, ίνα ουδείς και ουδέν δυνηθή να αρπάση απ" αυτού το δώρον τούτο»...
Ο Ακάθιστος Ύμνος, οι τόσο δημοφιλείς «Χαιρετισμοί» στην Παναγία, είναι ένα από τα πιο σημαντικά υμνογραφικά κείμενα της βυζαντινής περιόδου, συνδεδεμένος όχι μόνο με την εκκλησιαστική (λατρευτική) ζωή, αλλά και με την εθνική πορεία του Ελληνισμού, ο οποίος αναγνώρισε στο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου την «Υπέρμαχο στρατηγό», τη σκέπη και την προστασία του.Η Ακολουθία του Ακάθιστου Ύμνου, όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα, συμψάλλεται με το Μικρό Απόδειπνο τμηματικά την Παρασκευή το εσπέρας των πρώτων τεσσάρων εβδομάδων της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, και ολόκληρη την Παρασκευή της πέμπτης εβδομάδος των Νηστειών.Ευελπιστούμε πώς με την παράλληλη παράθεση του κειμένου και της μεταφράσεως στη νεοελληνική, η Ακολουθία του Ακάθιστου Ύμνου θα γίνει περισσότερο προσιτή στους ευσεβείς χριστιανούς...