Σύγχρονα

Πάντα είχανε την απορία τα παιδιά, αν η κυρά Σαρακοστή έχει πράγματι εφτά πόδια κάτω από το φουστάνι της. Ο Λάμπης όμως ήταν ο μόνος που είχε το θάρρος να τη γνωρίσει και να ερευνήσει το μυστήριο. Γεμάτο ποίηση το χαριτωμένο αυτό αφήγημα της Άννας Ιακώβου όχι μόνον φέρνει τα παιδιά σ΄ επαφή με την παράδοση της ζυμαρένιας κυρά-Σαρακοστής, αλλά μέσα από την πρωτότυπη εξέλιξή του τα παρακινεί στην ανάπτυξη μιας αγαπητικής σχέσης με όλα τα πρόσωπα που τα περιβάλλουν και ιδιαίτερα τα πιο ηλικιωμένα και απομονωμένα από αυτά...

Μια µέρα, για την ακρίβεια µέσα σε µια στιγµή, την ώρα που ετοιµαζόταν να βγει στη σκηνή, ένας κλόουν φτερνίστηκε και ουπς! έχασε τη µύτη του. Και τώρα, που κανένας δεν τον πιστεύει, τι θα κάνει; Πώς θα ξαναπαρουσιαστεί µπροστά στο κοινό; Κάπως έτσι ξεκίνησε το κυνήγι της χαµένης µύτης.....

Στη μια σελίδα ειρήνη, στην άλλη πόλεμος.Δύο παιδιά αντικριστά.Δύο ζωές με λόγια κοινά.Δύο δρόμοι παράλληλοιπου θα τα οδηγήσουν κοντά...

Ο Ζογκ είναι το πιο καλόκαρδο δρακάκι του δρακοσχολείου. Είναι, όμως, και λίγο απρόσεκτος και κάθε φορά που μαθαίνει να βρυχάται, να πετάει ή να βγάζει φωτιές, κάτι του συμβαίνει.Όμως, ποιο είναι αυτό το κορίτσι που βρίσκεται πάντοτε εκεί για να του συμπαρασταθεί; Θα μπορέσει να τον βοηθήσει στη δυσκολότερη δοκιμασία: να πιάσει δηλαδή μια πριγκίπισσα;Παρά τα παθήματά του, ο Ζογκ με την επιμονή του θα γίνει ο πιο αγαπητός ήρωας μιας απίθανης ιστορίας!..

Χόρεψε και τραγούδησε από το ένα ως το δέκα παρέα μ' αυτή τη φασαριόζικη μπάντα ζουζουνιών. Παράλληλα θα μάθεις πολλά συναρπαστικά πράγματα για τα ζουζούνια αλλά και για τα μουσικά όργανα...

Αυτό το έξοχο βιβλιαράκι που δεν έχει καθόλου λέξεις και όπου η αφήγηση γίνεται μόνο με τις εικόνες, εκφράζει τόσα όσα καμιά φορά δεν εκφράζονται σε εκδόσεις πολυσέλιδες και πυκνογραμμένες. Ναι, δεν έχει κείμενο η "Αρπαγή της κότας" έχει όμως χιούμορ και αίσθημα, αισθητικότητα, ευφυΐα. Εχει ανθρωπιά και ανεκτικότητα.Ο μεγάλος Αρκούδος ζει σ' ένα ξέφωτο. Ευχάριστο σπιτικό, ο στάβλος για τα ζώα, στο υπόστεγο το ποδήλατο, δίπλα τα κούτσουρα για τον χειμώνα, τραπεζάκι έξω, τα δέντρα ολάνθιστα, οι κότες τσιμπολογούν, ο κούνελος ανοίγει τα παραθυρόφυλλα, τα κλωσσόπουλα πίσω από τη μάνα τους, όλα ειρηνικά, ένα πουλί στην καμινάδα, η αμέριμνη λευκή κοτούλα εικόνες εύγλωττες. Νομίζεις πως θα μοσκοβολήσει εξοχή. Μα αν καλοπροσέξεις, θα δεις, πίσω από έναν θάμνο, την αλεπού να παραφυλά έχοντας το πρόσωπο στραμμένο προς τη λευκή, παχουλή κότα.Όταν ο Αρκούδος και η συντροφιά του είδαν την αλεπού να απομακρύνεται έχοντας αγκαλιά την κότα, βάλθηκαν να καταδιώκουν την άρπαγα. Μπρος η αλεπού, πίσω ο Αρ..

Ο Ήφαιστος ήταν ο θεός της φωτιάς. Παράξενος θεός στ' αλήθεια. Γεννήθηκε στον Όλυμπο, το ιερό βουνό, αλλά μεγάλωσε στη Λήμνο, ένα μικρό νησί στο Αιγαίο Πέλαγος. Βάδιζε κούτσα κούτσα πάνω στα αδύναμα πόδια του. Αλλά του άρεσε να ταξιδεύει. Ήταν άσχημος, αλλά έφτιαχνε όμορφα πράγματα. Κι όταν του ζήτησαν να φτιάξει μια ασπίδα, αυτός αντί να σχεδιάσει πάνω της μάχες κι αλληλοσκοτωμούς, τη γέμισε αστέρια, ουρανούς και κορίτσια που χορεύουν. Αυτή είναι λοιπόν η ιστορία μιας ασπίδας που δεν έμοιαζε με τις άλλες ασπίδες. Θα προτιμούσε να βρίσκεται όχι στο πεδίο της μάχης αλλά πάνω σ' ένα τραπέζι, στην άκρη μιας αυλής. Ήταν το πρώτο και μοναδικό όπλο που φτιάχτηκε όχι για τον πόλεμο αλλά για την ειρήνη...

Εικονογράφηση: Άννα Μενδρινού..

Η Σοφία έχασε στην παραλία το αγαπημένο της αρκουδάκι. Κανείς δεν τον είδε εκτός από τη Θάλασσα...Μια ζεστή, τρυφερή ιστορία που μας λέει ότι τίποτα δεν χάνεται στ" αλήθεια αν το κρατάς βαθιά μες στην καρδιά σου...