Λαογραφία

Ό,τι σοφό και ωραίο έχει πει ο λαός μας, στο μακρύ διάβα του χρόνου, είναι αποθησαυρισμένο στο βιβλίο αυτό, μέσα στις 17.000 ελληνικές παροιμίες που περιέχει.Δίκαια χαρακτηρίζεται ως ένας σωστός θησαυρός της λαϊκής σοφίας, ως μια δροσερή πηγή σοφίας, ως το απόσταγμα της λαϊκής σοφίας, που η ισχύς και η αξία της είναι διαχρονική και η αλήθεια της παραδεκτή απ" όλους.Σίγουρα, οι παροιμίες είναι η λαμπικαρισμένη πείρα των απλών, αλλά φωτισμένων ανθρώπων του λαού, που μέσα σε απλά και λίγα λόγια ως «σφυρήλατος λόγος εν μικρώ όγκω», όπως λέει ο φιλόσοφος Αριστοτέλης, περικλείουν σοφά διδάγματα για όλες τις πράξεις και τις σκέψεις του ανθρώπου.Με επιμονή και υπομονή μέλισσας τρυγήθηκε επί τρία ολόκληρα χρόνια το νέκταρ χιλιάδων πνευματικών λουλουδιών, για να συγκεντρωθεί το υλικό αυτό, που φωτίζει τον δρόμο της ζωής του ανθρώπου, τον καθοδηγεί, τον φρονηματίζει και διδάσκει μεγάλες αλήθειες για το ορθό, το δίκαιο, το μεγάλο και το αληθινό, που για χάρη τους αξίζει ν" αγωνίζεται ο άνθρωπος, σ..

Περιλαμβάνει ιστορικές και συλλεκτικές φωτογραφίες...

..

"Βότσαλα ΙΙΙ" είναι το 15ο βιβλίο του βραβευμένου από την Ακαδημία Αθηνών συγγραφέα. Σύνθετη εργασία σε 5 ενότητες που κυριαρχείται από οδοιπορικά. Ολοζώντανες περιγραφές με ιστορικά, αρχαιολογικά, πολιτιστικά, κοινωνιολογικά στοιχεία και ανάλυση με λαογραφικέ καταβολές.Ιταλία, εστιασμένη στην Νότια Ιταλία και Σικελία, ιχνηλατώντας τη "Magna Grecia". -Σύγχρονο πορτραίτο του Ισραήλ, με εκτιμήσεις γραμμένες το 1994, που βγήκαν στο προσκήνιο με τη δολοφονία του πρωθυπουργού του Γ. Ράμπλιν. - Βερολίνο, επίσκεψη στην παλιά πρωτεύουσα και εστίαση στο αρχαιολογικό της Μουσείο, όπου υπάρχει ο εκπληκτικός βωμός της Περγάμου. - Προσκύνημα στην Πόλη, με την ευκαιρία απονομής του βραβείου Ιπεκτσί. Πατριάρχης, Αγιά-Σοφιά, συγκίνηση και μνήμες. -Οδοιπορικό στη Νεάπολη της Λακωνίας και συμμετοχή σε πολιτιστικά δρώμενα. -Οδοιπορικό στη Κεφαλονιά, με την 40ή επέτειο από τους σεισμούς. Τιμώμενο πρόσωπο ο Ισραηλινός ναύαρχος Shlomo ERELL, που τότε τόσο βοήθησε τους κατοίκους της.Πολεμικό Ναυτικό. Παρουσί..

Στη ζωή μου -δεν το κρύβω- αγάπησα βαθιά την Ελλάδα και τους αγώνες της για την ελευθερία. Μεγαλωμένος στη μαρτυρική Κύπρο, κάτω από τη στυγνή αποικοκρατία των Άγγλων -ήμουνα παιδί το 1931, το χρόνο, που το μεγαλονήσι μας σήκωσε επανάσταση, μια από τις πολλές- τότε που οι Έλληνες της Κύπρου δεν μπορούσαμε να ψάλλουμε τον Ελληνικό Εθνικό Ύμνο, που δεν μπορούσαμε να σηκώσουμε την Ελληνική σημαία, που δεν είχαμε το δικαίωμα να διδαχθούμε Ελληνική Ιστορία, που δεν στόλιζαν τους τοίχους του σχολείου μας οι μεγάλες μορφές του Γένους κι οι τιτανομάχοι της Επαναστάσεως του 1821, λαχταρούσα πολύ την Ελλάδα. Γι'αυτό κι η Ελλάδα μου μιλούσε μυστικά, αλλά δυνατά σαν δάσκαλος, σαν προφήτης, σαν παρηγορητής. Από τότε θροωιάστηκε μέσα μου, καίει τα σπλάχνα μου. Πονάω μαζί της, χαίρομαι μαζί της, πανηγυρίζω μαζί της. Κι η Ελλάδα βαθαίνει τη ζωή μου, την πλουτίζει με τα ιδανικά της. Παίρνω τις αγωνίες και τις ελπίδες της προσπαθώντας να τις μετουσιώσω σε μηνύματα, που θα μιλήσουν στις καρδιές, θα ..

Το ενδιαφέρον του επισκέπτη για την πόλη του Διδυμότειχου, από την πρώτη στιγμή εστιάζεται στην κορυφή του λόφου όπου και η ακρόπολη με τα τείχη και τους πύργους της, το άλλωτε ισχυρό προγεφύρωμα της βασιλεύουσας και της Θράκης, στα χρόνια τα βυζαντινάαλλά και τα αρχαία.Στον χαμηλό περίγυρο δεσπόζει ο Ερυθροπόταμος με τους φειδωτούς ελιγμούς του, ενώ κυλά ήρεμος στις παρυφές του λόφου με κατεύθυνση τη θάλασσα να ανταμώσει εκεί το φίλο του τον Έβρο και να σμίξουν σε μιαν ατέλειωτη νερένια συνομιλία, ποτέ απαλή σαν ρυακιού κελάρισμα και πότε σε μια ποταμίσια φουσκωθαλασσιά του θρακιώτικου χειμώνα.Τέλειος αρχιτέκτονας η φύση, συνταίριασε τα γύρω με εξαιρετική επιμέλεια. Πεδιάδες και ποτάμια, λόφοι και μικρές χαράδρες, λιμνοθάλασσες και δάση, που στην βαθύσκιωτη φυλλωσιά τους αμέτρητοι οι φτερωτοί τραγουδιστές κάποιοι σπάνιοι, αγαπούν να χτίζουν τις φωλιές τους και να ζουν εδώ στη διαυγή ατμόσφαιρα της φιλόξενης, της πανέμορφης και άγνωστης Θράκης, που εξαιτίας της μεγάλης χιλιομετρικής τη..

Για ποιο λόγο οι άνθρωποι νιώθουν για το έθνος τους μια αφοσίωση ανάλογη με αυτή που νιώθουν για την οικογένεια, τον τόπο, την τάξη και τη θρησκεία τους; Πότε η υγιής αίσθηση της εθνικής ταυτότητας μεταμορφώνεται σε δηλητηριώδη εθνικισμό; Ποιες είναι οι εθνοτικές ρίζες των πολυπληθών σύγχρονων συγκρούσεων; Είναι δυνατόν να δημιουργηθούν έθνη «βάσει σχεδίου» μετά την κατάρρευση αποικιακών ή πολυεθνικών αυτοκρατοριών; Και τι ακριβώς είναι το έθνος; Αυτά είναι ορισμένα από τα κρίσιμα ζητήματα που αναλύονται στο συναρπαστικό αυτό βιβλίο. Ο Anthony D. Smith θέτει το ερώτημα γιατί τα πρώτα σύγχρονα έθνη αναπτύχθηκαν στη Δύση. Εξετάζει τον τρόπο με τον οποίον οι εθνοτικές ρίζες, η θρησκεία, η γλώσσα και τα κοινά σύμβολα μπορεί να δημιουργήσουν την αίσθηση του έθνους - ακόμα και σε λαούς όπως οι Βάσκοι, οι Αρμένιοι, οι Κούρδοι και οι Ταμίλ, που δεν διαθέτουν δικό τους κράτος. Τα επιχειρήματά του φωτίζονται από ένα πλήθος γλαφυρών παραδειγμάτων, μεταξύ των οποίων η διαίρεση της Σοβιετικής Ένωση..

Οι Άραβες εναπόθεσαν στη μαγεία της γλώσσας τους την ίδια τους την ψυχή, εφόσον η τέχνη του λόγου, και μάλιστα του ποιητικού, έχει τεράστια σημασία γι" αυτούς: ακόμη και σήμερα απλοί άνθρωποι τέρπονται απαγγέλλοντας ποιήματα, παραμυθάδες μαζεύουν γύρω τους πλήθος ακροατών, όπου ήχοι και έννοιες, τραγούδια και υπονοούμενα, χαμόγελα και δάκρυα οδηγούν στη δημιουργία και την κοινωνική αποδοχή σπουδαίων λογοτεχνικών έργων. Το βιβλίο αυτό, μέσα από μια σύντομη ιστορική αναδρομή σε συνδυασμό με την παρουσίαση αρκετών αποσπασμάτων από τα πιο αντιπροσωπευτικά έργα κάθε εποχής, έχει στόχο να κάνει γνωστή στο ελληνικό κοινό την πορεία της αραβικής λογοτεχνίας, να αναδείξει τις ανθρωπιστικές αξίες του αραβικού πολιτισμού, και μέσα από τα ψήγματα της γνώσης να συνεισφέρει ελάχιστα αλλά ίσως ουσιαστικά στη γνωριμία, τον αλληλοσεβασμό και, κατ" επέκταση, στην ειρηνική συμβίωση των λαών...

"Ένας αποτελεσματικός τρόπος παρουσιάσεως στοιχείων - επιχειρημάτων είναι να δημοσιεύεις συγκεντρωτικώς κείμενα, ειδήσεις, σχόλια κ.τ.λ. ατόφια από τας εφημερίδας, με ελάχιστον αν χρειάζεται σχολιασμόν. Η συνολική προβολή των γεγονότων συμβάλλει, στην πειθώ κι ακόμη διασώζει την μνήμην, που αλλιώς χάνεται στην καθημερινότητα της ζωής. Τον τρόπο αυτόν χρησιμοποιώ στο παρόν βιβλίο, όπου πειστικώς αποδεικνύω την καταστροφή των Αρχαιοτήτων μας και της Γλώσσης μας, που αποτελούν βάσεις του πολιτισμού της Ελληνικής Φυλής." Κ. Πλέυρης..

ΒΙΒΛΙΟ Α'Περιέχει τη Θεογονία και Κοσμογονία των Ελλήνων, τους αρχαιότατους μύθους των αιολικών φυλών και της Αργοναυτικής εκστρατείας...

Μια σειρά από εύθυμα σημειώματα γύρω απ' τα παιδικά μου χρόνια -δημοσιευμένα στον «Ταχυδρόμο»- ήταν το ξεκίνημα που με παρέσυρε σιγά-σιγά να γράψω ένα Χρονικό για τον ελληνισμό του Πόντου. Όχι εύθυμο, βέβαια, γιατί ένα τέτοιο γραφτό δεν γίνεται να είναι εύθυμο, και πολύ λιγότερο όταν αφορά στην χρονική περίοδο της Ιστορίας του Πόντου, που μπαίνει σε τούτο το βιβλίο -1914-1922- δηλαδή, τα χρόνια που αντιστοιχούν στην τελευταία φάση της τραγωδίας και το τελικό ξερίζωμα του ελληνισμού του Πόντου. (...)..

Μια ομάδα ανέκδοτων εγγράφων των αρχείων της Κέρκυρας διαφωτίζουν τα άγνωστα γεγονότα της δεύτερης καθηγεσίας του Ανδρέα Κάλβου (1836-37) στην Ιόνιο Ακαδημία, το πρώτο πανεπιστήμιο δυτικού τύπου όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Εγγύς και Μέση Ανατολή, και δίνουν σημαντικές πληροφορίες για την πανεπιστημιακή ζωή στην Κέρκυρα και τη συμμετοχή σ'αυτήν του ποιητή των "Ωδών"...

Στα μονοπάθια του σβεντά εμπήκα καβαλάρης κι έφυγα με πολλούς καημούς νύχτα και πορπατάρης...