Ιστορικά

Μαρτυρίες από τις επαρχίες του Μεσόγειου Πόντου...

Μαρτυρίες από το Δυτικό Παράλιο Πόντο και την Παφλαγονία...

Μαρτυρίες από τις επαρχίες του Μεσογείου Ποντου...

Τι έγινε σ' αυτά τα τέσσερα χρόνια και περάσαμε από την ευφορία του 2004 στην κατάθλιψη του 2008; Δεν χρειάζεται, νομίζω, να απαριθμήσω την αλυσίδα των σκανδάλων που δημιούργησαν κάτι σαν μιθριδατισμό, ένα είδος ανοσίας απέναντι στο δηλητήριο το οποίο, πέρα από μερικούς σπασμούς δημοσιότητας, αφομοιώνεται μια χαρά από τον οργανισμό μας. Όμως το πρόβλημα δεν είναι πολιτικό.Χρειάζεται να θυμηθούμε πως το καλοκαίρι του 2007 κάηκε ένα μεγάλο μέρος της Πελοποννήσου και της Εύβοιας και πως υπήρχαν βράδια που ο χάρτης των ειδήσεων ήταν γεμάτος πυρκαγιές απ' τον βορρά ως τον νότο. Χρειάζεται επίσης να θυμηθούμε πως έναν μήνα μετά την καταστροφή, στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, το άνθος της δημοκρατίας μας, οι υποψήφιοι κυβερνώντες δεν είχαν τίποτε να πουν για τις φλόγες που κατασπάραξαν το σώμα της χώρας σε ένα εκλογικό κοινό το οποίο δεν κούνησε ούτε το δαχτυλάκι του για να τους αναγκάσει να μιλήσουν.Χρειάζεται επίσης να θυμηθούμε πως στις ημέρες του Δεκεμβρίου η λεηλατημένη Αθήνα ..

..

Όλη η σύγχρονη ψυχολογία περνά μια κρίση, το νόημα της οποίας βρίσκεται στο ότι υπάρχει όχι μία, αλλά δύο ψυχολογίες. Αυτές μέχρι σήμερα καλλιεργούνται μαζί. Είναι η φυσικο-επιστημονική, υλιστική ψυχολογία και η ιδεαλιστική, τελεολογική ψυχολογία. Αυτή η ιδέα είναι συνειδητοποιημένη από τη σύγχρονη ψυχολογία στις εργασίες των Φ. Μπρεντάνο, Γ. Μιουνστερμπέργκ, Β. Ντιλτέι, Ε. Γκούσερλ, Π. Νατόρπα και σε πολλές άλλες εργασίες της ψυχολογίας του Άντλερ, όπως κι όλα στη σύγχρονη ψυχολογία, περικλείει στον εαυτό της με ένα μη αδιάρρηκτο τρόπο τα πρώτα στοιχεία και τις αρχές αυτών των δύο εντελώς ασυμβίβαστων και διαμετρικά αντίθετων επιστημονικών συστημάτων...

Άρτα 1854. Τουρκοκρατία. Δύο αγόρια γεννιούνται την ίδια νύχτα, ένας Έλληνας κι ένας Τούρκος, και η μοίρα τους κάνει ομογάλακτους. Το μυθιστόρημα παρακολουθεί τη ζωή τους με φόντο την άγνωστη στο πλατύ κοινό ιστορία της περιοχής, και όχι μόνο. Μια ολόκληρη εποχή αναπαριστάνεται με μοναδικό τρόπο και χωρίς προκατάληψη παράλληλα με την περιπέτεια, τη δράση, τον έρωτα, τις κωμικές ή τις τραγικές καταστάσεις. Στη σκιά του ρολογιού που χτυπά τις οθωμανικές ώρες Έλληνες, Τούρκοι και Εβραίοι. Οι δύο φίλοι, ο Λιόντος και ο Νετζίπ, μια δολοφονία μυστήριο, ο παππούς Ισμαήλ, η «μικρή» ακόμη Ελλάδα, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, ο φανατικός Ντογάν, συγκρούσεις, επαναστάσεις, συνύπαρξη, καθημερινή ζωή, χοροεσπερίδες, Καφέ Αμάν, πετροπόλεμος, Απόκριες, Ραμαζάνι, χαμάμ, ο τουρκικός μπερντές του Καραγκιόζη, αφορισμοί, ο «άλλος» στα πρόσωπα και στις συνήθειες των κατοίκων των τριών φυλών, λαθρεμπόριο, κολίγοι, τσιφλικάδες, πλούτος και εξαθλίωση, γλυκιά και πικρή ζωή. Όλα έχουν θέση στο ιμαρέτ του Θεού...

"Ο στόλος επαναστάτησε κατά της Δικτατορίας". Ήταν 23 Μαϊου 1973 όταν οι αντιπλοίαρχοι κινήθηκαν εναντίον των συνταγματαρχών. Το κίνημα του Ναυτικού όμως προδόθηκε, το σχέδιο "Κρήτη" δεν εφαρμόστηκε ποτέ, το αντιτορπιλικό "Βέλος" κατέπλευσε στο ιταλικό λιμάνι του Φιουμιτσίνο και το πλήρωμά του ζήτησε πολιτικό άσυλο. Ήταν η πρώτη ουσιαστική κίνηση όπλου των ενόπλων δυνάμεων κατά της δικτατορίας που αποσταθεροποιούσε τους δικτάτορες.....

Η στήριξη του ευρωπαϊκού δρόμου της Τουρκίας δεν πρέπει να γίνεται σε βάρος της Ελλάδας και της περιφερειακής σταθερότητας αλλά με την εφαρμογή των διεθνών κανόνων και του ευρωπαϊκού τρόπου σκέψης.Από τη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Ελσίνκι τον Δεκέμβριο του 1999, η Ελλάδα υποστηρίζει σταθερά την ευρωπαϊκή πορεία της γείτονος χώρας...

Ο σοφός Πιττακός είχε πει: «Άριστη δημοκρατία είναι αυτή που δεν επιτρέπει στους κακούς να άρχουν και στους καλούς να μην άρχουν». Ο Δημήτρης, ενεργός πολίτης από το 1958, περιγράφει με βιωματικό τρόπο, αληθινά γεγονότα χωρίς ίχνος μυθιστορηματικής χροιάς, που αναφέρονται στα μαθητικά χρόνια του Βαρβακείου, στα φοιτητικά χρόνια του Πολυτεχνείου, στους αγώνες για το 15% για την Παιδεία, τη Δημοκρατία, την αποστασία και τη χουντική επταετία, στη μεταπολίτευση, μέχρι και τη σύγχρονη πολιτική συγκυρία έως το 2004. Κάποιοι πολιτικοί που δεν φάνηκαν αντάξιοι των περιστάσεων απομυθοποιούνται, ενώ αντίθετα αναδεικνύεται το μεγαλείο κάποιων αφανών αγωνιστών.Οι "ταγοί" διέφθειραν σε μεγάλο βαθμό τη συνείδηση του λαού με τη συμπεριφορά τους "αρμενίζοντας στραβά", αλλά και ο λαός μας πλέον δεν παράγει τα απαραίτητα ηθικά αντισώματα. Έγινε "στραβός γιαλός". Και όλα αυτά συμβαίνουν σε μια εποχή όπου η παγκόσμια τρομοκρατία των Αμερικανών κυριαρχεί, χωρίς αντίπαλον δέος, χωρίς αντιστάσεις από την Ευρ..

Υπάρχει μια παροιμία, πού την ακούσαμε κατά κόρον ταξιδεύοντας δεκαπέντε μέρες στην Κίνα: "Καλύτερα να ρίξεις μόνος σου μια ματιά, παρά να σου πουν χίλια λόγια οι άλλοι". Η σοφή αυτή ασιατική ρήση, είναι φανερό πώς περιέκλεινε και το νόημα της πρόσκλησης πού μάς έκανε το Κινεζικό Πρακτορείο Ειδήσεων "Σίν Χουά" (η Νέα Κίνα") σε συνεργασία με την κινεζική κυβέρνηση. Να δούμε μόνοι, ταξιδεύοντας σε πόλεις και χωριά, με αεροπλάνο, με σιδηρόδρομο και αυτοκίνητο, τί γίνεται στην αχανή αυτή χώρα, πού την κατοικεί το τέταρτο του πληθυσμού της γης - κάπου εννιακόσια εκατομμύρια άνθρωποι.Στο τέλος του ταξιδιού, έχει μείνει μια γεύση από αμέτρητα φλιτζάνια τσάι ανάκατο με γιασεμί. Και μια αίσθηση βαθιάς ανθρώπινης ευγένειας, ακόμα και ζεστασιάς, παρ' όλα όσα λέγονται για τη μυστική κι αδυσώπητη σκληρότητα της ράτσας. Έτσι, προσπαθώντας να βάλουμε σε τάξη τον καταιγισμό εντυπώσεων της ασθματικής περιήγησης, θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και μια κουβέντα άλλη, βγαλμένη επίσης από την ανατολίτικη σκέ..

Μάνααα...Η κραυγή αυτή, κραυγή απελπισίας, πόνου και απαντοχής διαπερνάει όλο το βιβλίο. Η Βαγγελιώ, η Φραγκούλαινα και η Λέγκω, οι ηρωίδες των τριών διηγημάτων, σηκώνουν όσο πόνο και αγάπη κουβαλάει αυτό το βιβλίο, όσα κακά και απάνθρωπα κουβαλάει ακόμα αυτή η κοινωνία. Εξωθήθηκαν σε ακραίες πράξεις. Και οι τρεις βρήκαν τη λύτρωση. Πώς και από τι; Ιχνηλάτης και καθοδηγητής στο δύσκολο μονοπάτι αυτής της αναζήτησης είναι η φωνή της Μάνας - στο τέταρτο αφήγημα - σε ένα διάλογο με το παιδί της, αρχέγονη και παράλληλα από τη φύση της πρωτοπόρα και επαναστατική, γι' αυτό και ελπιδοφόρα. Το βιβλίο αποτελεί μια κραυγή, μια επίκληση της συγγραφέως να μοιραστεί με τον αναγνώστη, όπως η ίδια λέει «το ανεπανάληπτο ποίημα και δράμα της ζωής, τη νομοτελειακή μοίρα του ανθρώπου προς την ελευθερία και το θάνατο, που συνθέτουν και επικυρώνουν το νόημα της ζωής και την ευτυχία να είμαστε άνθρωποι. ..

Τα αριστουργήματα των μεγαλύτερων συγγραφέων του κόσμου...

Η ιστορία αυτή είναι μια κραυγή αντιπολεμική της πολυγραφότατης συγγραφέως, για τα δεινά που σέρνει μαζί του ένας πόλεμος και μάλιστα ένας Παγκόσμιος πόλεμος. Φέρνει στη μνήμη μας την ταραγμένη εποχή του 1940 στη χώρα μας, μέχρι την απελευθέρωση. Την αναστάτωση, τις ταλαιπωρίες, τον πόνο μιας φτωχής, μιας ευτυχισμένης οικογένειας πριν ξεσπάσει το κακό.Όμως με πόση μαστοριά, τρυφεράδα κι αισιοδοξία γραμμένο. Για τη φιλαλληλία, τη συμπαράσταση, την αγωνιστικότητα. Ώστε, τουλάχιστο, για κείνη την οικογένεια, λίγο μετά την απελευθέρωση όλα ξαναβρίσκουν τους ρυθμούς τους. Αλλά τι ταλαιπωρία... Πόσες περιπέτειες.....

Πριν ακριβώς 52 χρόνια, την Τρίτη 13 Αυγούστου 1968, ο αξέχαστος ήρωας της Αντίστασης Αλέκος Παναγούλης πραγματοποιεί την απόπειρα κατά του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου. Ο έμπιστος σύντροφός του Νίκος Ζαμπέλης - από τους αφανείς ήρωες της Αντίστασης κατά της χούντας - δίνει, λίγα χρόνια μετά και για πρώτη φορά, στον Βασίλη Βασιλικό την αυθεντική εξιστόρηση της απόπειρας τυραννοκτονίας. Στο ίδιο βιβλίο ο Νίκος Ζαμπέλης διηγείται τη συναρπαστική, "κινηματογραφική" απόδρασή του από τις φυλακές της Αίγινας τον Ιούνιο του 1971. Ένα βιβλίο ντοκουμέντο του Βασίλη Βασιλικού για να μην ξεχνάμε όσους αντιστάθηκαν στη δικτατορία...

..