Μέσα στο χαλασμένο ονειρικό μας σύστημα προβάλλουν τάπητες αρχαίων τεράτων. χωρ΄ις κανένας να μπορεί να εγγυηθεί την αντοχή της πρώτης πέτρας, που διεγείρεται σπασμωδικά στην άλλη όχθη του. Αλιακμόνα. Από τις σχετικές έρευνες κομπάρσων-σπηλαιολόγων (οι βεντέτς του είδους καταπλακώθηκαν σ' ένα σπήλαιο με ζωγραφισμένα βώδια, δηλαδή προϊστορικό), βρέθηκε ότι στο βάθος του μελανού υποφώσκει το άσπρο.Από τον πρόλογο του βιβλίου...
Τα άγνωστα πρακτικά μιας σκηνοθετημένης δίκης - ανάλογης με εκείνης της σταλινικής περιόδου - εναντίον των πρώτων κομμουνιστών της αμφισβήτης και της ανανέωσης.Η εποχή της απόλυτης κυριαρχίας του Νίκου Ζαχαριάδη και του τυχοδιωκτισμού μέσα στο ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα αμφισβητείται για πρώτη φορά και καταγγέλεται ανοιχτά και θαραλλέα από τους: Μάρκο Βαφειάδη, Κώστα Καραγιώργη, Μήτσο Πορτσαλίδη, Λευτέρη Αποστόλου, Χρύσα Χατζηβασιλείου, Μήτσο Βατουσιάνο, Θανάση Χατζή και δεκάδες άλλους κομμουνιστές.Τι ήταν η 3η Συνδιάσκεψη και πως συγκλήθηκε. Ποιοι μίλησαν και τι είπαν. Βάναυση γλώσσα από ανώτατα κομματικά στελέχη και ανατριχιαστικές σκηνοθετημένες συκοφαντίες για δοκιμασμένους και τιμημένους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του ελληνικού επαναστατικού κινήματος.Τα άγνωστα πρακτικά της 3ης Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ είναι ένα μέγιστο ντοκουμέντο και η δημοσίευσή τους κάνει πιο επιτακτικό το χρέος που έχουν οι τίμοι αριστεροί να γίνουν πρωτεργάτες στην αποκάλυψη όλης της αλήθειας του κ..
Το Ζ φανταστικό ντοκιμαντέρ ενός εγκλήματος είναι μη μυθοπλαστικό μυθιστόρημα που αναφέρεται στα γεγονότα της δολοφονίας του βουλευτή της Ε.Δ.Α. Γρηγόρη Λαμπράκη το 1963, γραμμένο από τον Βασίλη Βασιλικό.Το έργο γράφτηκε σχεδόν αμέσως μετά τα γεγονότα και πρωτοδημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο περιοδικό «Ταχυδρόμος» το 1966. Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί σε βιβλίο από τις εκδόσεις «Θεμέλιο», σχεδόν ταυτόχρονα με την δίκη των κατηγορουμένων για τη δολοφονία. Το 1967 η Χούντα των Συνταγματαρχών απαγόρευσε την κυκλοφορία του στην Ελλάδα,[1] ενώ παράλληλα άρχισε να μεταφράζεται σε άλλες γλώσσες στα πλαίσια του αντιδικτατορικού αγώνα. Συγκεκριμένα, επίσης το 1966 μεταφράστηκε στα γαλλικά από τον Pierre Comberousse και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Gallimard ενώ τα επόμενα τρία χρόνια μεταφράστηκε και εκδόθηκε σε άλλες δεκαοχτώ χώρες (18), όπως η Η.Π.Α, η Αγγλία, η Σοβιετική Ένωση και η Ιαπωνία.Το έργο έγινε αμέσως σύμβολο του αντιδικτατορικού αγώνα, και βοήθησε -κυρίως με την κινηματογραφική προβολή..
Οι νέοι και οι νέες που γεννήθηκαν από τη δεκαετία του "80 και μετά, μεγάλωσαν και ζουν σε μία περίοδο που έχει σφραγιστεί συνολικά από την ανατροπή του Σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ένωση και τα κράτη της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Είναι μία περίοδος στην οποία έχουν χαραχτεί βαθιά οι αρνητικές συνέπειες της αντεπανάστασης και της κρίσης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Έχουν εκτοξευτεί τόνοι λάσπης και συκοφαντίας ενάντια στην προσφορά του Σοσιαλισμού στην ανθρωπότητα, κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα.Η παρούσα έκδοση του ΚΣ της ΚΝΕ έχει σκοπό να συμβάλλει στο ιδεολογικό και πολιτικό μέτωπο ενάντια στην αστική τάξη και τον οπορτουνισμό γύρω από τα ζητήματα του σοσιαλισμού-κομμουνισμού, τις νομοτέλειές του, την ιστορική του προσφορά.Η έκδοση "Αλήθειες και Ψέματα για το Σοσιαλισμό" θα ολοκληρωθεί σε τρία μέρη.Το πρώτο μέρος αναφέρεται σε θέματα της σοσιαλιστικής οικονομίας και αποτελείται από πέντε κεφάλαια:1. Ο σκοπός της άμεσα κοινωνικής παραγωγής2. Η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγ..
Σήμερα, εκατοντάδες χιλιάδες νέοι και νέες στην Ελλάδα ριχτόμαστε στο στίβο της ζωής με αβεβαιότητα και ανασφάλεια για το αύριο, νιώθουμε ότι μπροστά μας έχουμε έναν αγώνα δρόμου μετ" εμποδίων."Είναι μοιραίο να ζούμε έτσι, χειρότερα απ" τους γονείς μας;""Θα μπορέσουμε να ζήσουμε καλύτερα; Και πώς θα γίνει αυτό;""Κάτι πρέπει να γίνει για τη σημερινή κατάσταση - αλλά τι;"Σε αυτά και άλλα ερωτηματικά και ανησυχίες μας από πολλές μεριές παίρνουμε λίγο-πολύ την ίδια απάντηση: Το σύστημα που ζούμε δεν μπορεί να αλλάξει ριζικά, μόνο μερικά πράγματα μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο, χωρίς να φύγουμε από το πλαίσιό του.Είναι όντως έτσι;Η Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση το 1917 στη Ρωσία απέδειξε στον 20ό αιώνα ότι ο καπιταλισμός δεν είναι ανίκητος, ότι μπορούμε να οικοδομήσουμε μια ανώτερη οργάνωση της κοινωνίας, χωρίς εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους.Πολλοί θα πουν πως αυτά αφορούν μια απαρχαιωμένη ρομαντική άποψη, ότι αφορούν μια παλαιότερη εποχή.Η παρούσα έκδοση του ΚΣ της ΚΝΕ, σε ..
Οι Ανθρωποφύλακες, το ιστορικό βιβλίο του Περικλή Κοροβέση, κυκλοφορεί σε μια επετειακή έκδοση, με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από την πρώτη του κυκλοφορία!Μια συγκλονιστική μαρτυρία, ενός ανθρώπου που υπέφερε από τα βασανιστήρια της χούντας – μια αδυσώπητη καταγγελία ενάντια στην καταπίεση, τον φασισμό, τη βία της εξουσίας.Ένα ντοκουμέντο επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε...
Ένας διακεκριμένος επιστήμονας εξομολογείται. Ξετυλίγει θαρρετά τον μίτο της ύπαρξής του με ιδιαίτερο ζήλο και νοσταλγία, αγκαλιάζει όλα εκείνα που τον έθρεψαν και τον στοίχειωσαν, εκείνα που αγάπησε κι άγγιξε με τα δάχτυλά του. Αναμετριέται με θεριά και δαίμονες, δίνει φωνή σε όσους έφυγαν, για να στήσει από την αρχή τους σταθμούς της πολυτάραχης ζωής του.Από την Ήπειρο του 1940, παραμονές της επίθεσης των Ιταλών του Μουσολίνι, στην Απελευθέρωση και στον Εμφύλιο, ως την Ελλάδα τού σήμερα, με ενδιάμεσους σταθμούς σε Αθήνα, Ρώμη, Χαϊδελβέργη, η ζωή του Αντρέα, καθηγητή φιλοσοφίας, κυλά σαν το τρεχούμενο νερό, μέχρι τη μέρα που θα αλλάξει για πάντα το παρόν, το μέλλον και το παρελθόν του.Ένας απολογισμός δίχως τεφτέρια, μια βαλίτσα θύμησες χωρίς παραλήπτη και μια ζυγαριά που αψηφά κέρδη και χασούρες, έτσι όπως το έλεγε απλά, αλλά καθόλου αφιλοσόφητα, η γιαγιά Βένη: «Ζάχαρη κι αλάτι, παιδί μου, η ζωή του καθενού. Ποιου λίγο, ποιου πολύ, τι σημασία έχει; Ζάχαρη κι αλάτι η ζωή!»..
Στη διαδρομή προς την αναζήτηση των ιστορικών της καταβολών, μια παρέα ξεκινάει καταμεσής του Αυγούστου ένα οδοιπορικό προς τις ποντιακές ρίζες των προγόνων της. Σ’ ένα ταξίδι τοποθετημένο χρονικά στο σήμερα, που όμως φέρει αρώματα, γεύσεις και αναμνήσεις απ’ το πιο αγαπημένο παρελθόν των ηρώων, οι δύο πρωταγωνιστές μας θα συνδεθούν με μια αγάπη πέρα από κάθε προσδοκία.Μια πορεία γεμάτη εκπλήξεις, συγκινήσεις, ανατροπές, εμβόλιμες αναδρομές,στο παρελθόν και αληθινές μαρτυρίες που εξιστορούνται από ανθρώπους που τις έζησαν οι ίδιοι, έρχονται ν' αγκαλιάσουν μια βαθύτερη σύνδεση, ένα πάντρεμα, έναν μεγάλο έρωτα από, προς και για τον Πόντο...
Ο Μακρυγιάννης είχε καταλάβει, με την λαϊκή του σοφία και διαίσθηση, κάτι που πολλοί από μας ακόμη και σήμερα δεν έχουμε καταλάβει. Ότι δηλαδή μια εικόνα αξίζει χίλιες λέξεις. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, αφού το μεγάλο του κοινό εκείνη την εποχή ήταν οι αγράμματοι Έλληνες και οι ξένοι που δεν γνω΄ριζαν τη γλώσσα μας...
Μέσα στο πάνθεον των ηρώων του 21 ο Γρηγόρης Λιακατάς έχει μια διαλεχτή θέση όχι μόνο σαν μνήμη, αλλά σαν Ιδέα και σαν Φως. Η αξία του ανθρώπου δεν μετριέται με το πόσο τον θυμούνται οι μεταγενέστερες γενιές, αλλά με τη λάμψη, με το μεγαλείο της ψυχής του, με τη χρυσή γραμμή που άφησε στο διάβα της ζωής του. Το βιβλίο μου αυτό είναι αφιερωμένο, σε ένα σχεδόν άγνωστο, γενναίο αγωνιστή, είναι ένα κάλεσμα στον τόπο που φυτρώνει και ανθίζει ο θρύλος. Στον ξεπεσμό που έπαθαν οι ηθικές αξίες στον καιρό μας, σ'αυτήν την παγερή βαρυχειμωνιά, μας έχεται ξαφνικά από τα περασμένα του ρόδου "του ρόδου η μοσχοβολιά". Θα προσπαθήσω να σας παρουσιάσω μια μορφή, γεμάτη κάλλος στην ψυχή και το σώμα, που η ζωή του μας προκαλεί τον θαυμασμό, μας συγκλονίζει. Θα ακούσουμε την ηχώ μιας φωνής, που θα μας μιλήσει για τη Γενιά των Γιγάντων...
Η "Ελληνική Νομαρχία", έργο που πρωτοδημοσιεύθηκε στην αρχή του δεκάτου ενάτου αιώνα και κυκλοφόρησε κρυφά στην Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα, έχει πάρει, χάρη στις προσπάθειες των νεωτέρων ιστορικών, φιλολόγων και κριτικών, τη ζηλευτή θέση που της αξίζει μέσα στη νέα Ελληνική φιλολογία. Το βιβλίο αυτό είναι ιστορικό μνημείο του νεοελληνικού λόγου και αψεγάδιαστο δείγμα ελεύθερου και ανθρωπιστικού στοχασμού. Ο θερμός - μέχρι πάθους - πατριωτισμός του, οι γιγάντιες θεωρητικές συλλήψεις του και η ευθύτητά του, προσδίδουν σ" αυτό μοναδική αξία οδηγού και παιδαγωγού. Ορθά υποδείχτηκε πως το βιβλίο αυτό είναι το βιβλίο του μέλλοντος...
Ποιος ήταν ο Αλέξιος Κομνηνός που θα πολεμούσε σ" Ανατολή και Δύση για να σώσει το Βυζάντιο από το χείλος του γκρεμού;Ποιες γυναίκες τον αγάπησαν;Ποιος προσπαθούσε να τον δηληρηριάσει;Γιατί η θυγατέρα του, η Άννα Κομνηνή, μισούσε τον αδελφό της, συναυτοκράτορα Ιωάννη;Γιατί η γυναίκα του, η Ειρήνη Δούκα, προωθούσε τον Νικηφόρο Βρυέννιο στον θρόνο;Άνθρωποι και γεγονότα· αποτυχίες, δάκρυα και καημοί, ελπίδες, οράματα που έσβησαν, χαρές που εξανεμίστηκαν, μικρότητες και πάθη.Το μυθιστόρημα "Ένας σκούφος από πορφύρα" φιλοδοξεί να ζωντανέψει την τελευταία αναλαμπή του Βυζαντίου και να μας ταξιδέψει σ" εκείνα τα δύσκολα χρόνια, μέσα από την αφήγηση ενός άσημου παλατιανού που, αποσυρμένος στη Σινώπη του Πόντου, ξαναθυμάται, έμπλεος δέους, τα περασμένα...
"...Μου είπανε ότι σ' ένα χωράφι ήτανε πεταμένα μερικά πτώματα. Πήγα και άρχισα να ψάχνω. Μύριζε ο τόπος όλος από τα κομμάτια -τα ανθρώπινα μέλη- που σάπιζαν στον Ήλιο. Ήτανε σα να είχα κατέβει στην Κόλαση. Γύριζα σαν τρελή. Σκάλιζακαθετί... Και ξαφνικά τι βλέπω: Το κεφάλι του γιού μου. Κομμένο λες με το τσεκούρι. Όπως το αρνί στο χασάπη... Το πήγα στο σπίτι. Το 'βαλα πάνω σ' ένα τραπέζι... Βγήκα ξανά. Λίγα μέτρα πιο πέρα ανακάλυψα το 'να του χέρι. Το δεξί... Το 'βαλα δίπλα στο κεφάλι... Έφτιαχνα ένα ανθρώπινο παζλ..." (Αφήγηση μιας άλλης Ελένης)"Απ' αυτή την αντιπαράθεση κερδισμένη θα βγει μόνο η ΑΛΗΘΕΙΑ..." ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ..
Σκεφτόμουν πως αποφάσισα να σου διηγηθώ τη ζωή του Γιώργη Πικρογιώργη, σε μια εποχή που ο πλούτος και η πολυτέλεια αφαίμαξαν και ξεζούμισαν ό,τι ακόμα από ιδανικό επιμένει να ζει και να αντέχει στα σκληρά χτυπήματα του σύγχρονου κόσμου. Σ` έναν κόσμο που εθελοτυφλεί και θέλει να πιστεύει πως ξεχάστηκε πια η ανθρώπινη συμπόνια και πως αποτελούν παρελθόν η αγάπη και η αλληλεγγύη για τον απλό άνθρωπο, γι` αυτόν που πεινάει και υποφέρει και που παραμένει υποχείριο των ισχυρών του κόσμου. Για σένα, τον κολασμένο της γης, όπως σε αποκαλούσε σε όλο του το βίο ο ήρωας αυτού του μυθιστορήματος, έδωσε όλη του τη ζωή, ελπίζοντας πως θα σε απαλλάξει απ` τους αδικητές και τους καταπιεστές που δε σ` άφησαν να σηκώσεις κεφάλι σ` όλη σου τη ζωή...
"Την είδα για πρώτη φορά στον ύπνο μου. Μούδιασα, ξαφνιάστηκα κείνο το βράδυ της περασμένης Δευτέρας. Δεν την είχα δει ποτέ άλλοτε στη ζωή μου. Άλλωστε, πώς να τη δω και πού να τη δω; Βλέπεις, δεν ήμουν ούτε η γερμανική σφαίρα που της έκοψε το νήμα της ζωής ούτε κανένα βίσσαλο του φούρνου όπου την έβαλαν οι Γερμανοί και οι Έλληνες φασίστες για να της ζεστάνουν το παγωμένο της κορμί. Δεν ήμουν ούτε φωτιά να την αγγίξω. Δεν ήμουν αγέρας να τη χαϊδέψω. Δεν ήμουν ήλιος να της φωτίσω το δρόμο που πήγαινε να μαζέψει τη βεντέμα του λιόφυτου για να έχουν λάδι τα παιδιά της.Δεν ήμουν ο Αποσπερίτης, τ' αστέρια της νυχτιάς που χάιδευαν τα μακριά μαύρα της μαλλιά όταν γύριζε το βράδυ κατάκοπη στο κονάκι της. Δεν ήμουν ούτε η Πούλια του πρωινού να χαϊδεύω σαν πρώιμη άνοιξη το λεμονανθισμένο πρόσωπό της.Δεν ήμουν τίποτε απ' όλα αυτά για να γνωρίσω τη δική μου γιαγιά, της δικής μου μάνας τη μάνα. Και φυσικά δεν ήμουν η μάνα γη που αγκάλιασε ό,τι αποκαμένο βρέθηκε από το κορμί της από το ζέσταμα του φ..
Μια ολοκληρωμένη αφηγηματική έρευνα από το 1947 μέχρι το 1991. Η πολιτική ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας με επίκεντρο τις Βάσεις των ΗΠΑ. Πώς στάθηκε απέναντι στην αμερικανική στρατιωτική παρουσία η ηγεσία του τόπου: ο Κ. Τσαλδάρης, ο Ν. Πλαστήρας, ο Σ. Βενιζέλος, ο Α. Παπάγος, ο Π. Κανελλόπουλος, ο Κ. Μητσοτάκης, ο Κ. Καραμανλής, ο Γ. Παπανδρέου, ο Γ. Παπαδόπουλος, ο Σ. Μαρκεζίνης, ο Γ. Ράλλης και ο Α. Παπανδρέου. Από την κριτική της ΕΔΑ, στην κριτική των όπλων της 17 Νοέμβρη. Οι αντιδράσεις της Σοβιετικής Ένωσης και οι χειρισμοί της Τουρκίας. Ποιες χώρες της Μεσογείου έδιωξαν τις Βάσεις. Η λεκάνη του πετρελαίου και οι βάσεις-φρούρια. Ο ρόλος των Βάσεων στις κρίσεις της Μέσης Ανατολής. Συγκριτική μελέτη των συμφωνιών 1953, 1959, 1973, 1977, 1983, 1990. Τα νατοϊκά δόγματα. Η στρατηγική αξία του ελληνικού χώρου. Ο μύθος και η πραγματικότητα της στρατιωτικής βοήθειας. Η πρωτοβουλία των Έξι και η υστεροβουλία της Συμμαχίας. Γιατί τα πυρηνικά "απομακρύνονται", αλλά οι εγκαταστάσεις εκσυγχρο..