Μυθιστορήματα

Η Σεισάχθεια λικνίζεται σαν αέρινη οπτασία και παρακινεί τον Γρηγόρη Δάρα να ελευθερωθεί απ' τους κανόνες και τους νόμους των πιθανοτήτων. Για όλα υπάρχει μια πιθανότητα· και μια πιθανότητα είναι αρκετή, τον μαθαίνει.Η Μοιράιδα χορεύει στο εσώτατο σημείο, στην ψυχή της Μάρθας Χατζηγιάννη. Αν υπάρχουν Μοίρες, τότε υπάρχουν και Νεράιδες, της φωνάζει και τη βάζει στο τιμόνι, να πλεύσει καταπώς θέλει και να διαλέξει λιμάνι.Η Διοτίμα έρχεται τη βραδιά της νουμηνίας και σπρώχνει την Ισιδώρα Ψαθά να σπάσει το κέλυφος και να βγει στην αληθινή ζωή. Στον Πλάτωνα εμφανίζεται ως ιέρεια σοφή που δίδαξε τον ίδιο τον Σωκράτη. Όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική.Η Ισιδώρα Ψαθά, η ηρωίδα αυτής της πορείας, μοιάζει ν’ ακολουθεί μια προδιαγεγραμμένη διαδρομή, μέχρι που κάποτε συνειδητοποιεί ότι είναι εγκλωβισμένη σε ρόλους που της έχουν έξωθεν επιβληθεί. Κόρη, σύζυγος και μητέρα, δεν ξέρει ποια είναι στ’ αλήθεια η ίδια κι όταν μέσα απ’ τις εξελίξεις της ζωής "χάνει" τη μια μετά την άλλη αυτές τις ιδι..

Το «Δίχως Θεό» του Άγγελου Τερζάκη, που η κριτική το χαρακτήρισε «από τα λαμπρότερα δείγματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας» (Α. Καραντώνης), «όχι απλώς έργο, αλλά μαρτυρία» (Γ. Χατζίνης), αφηγείται την ιστορία ενός ανθρώπου σκεπτόμενου, επαναστάτη κάποτε, που επιφορτίζεται με την ανατροφή δύο ορφανών ανιψιών του. Ο Παραδείσης θα αγωνιστεί να τα μεγαλώσει με τις πλατιές αντιλήψεις του, που δεν χωρούν σε δογματισμούς. Τα δύο παιδιά θα ακολουθήσουν δρόμο περίεργο, αυτόν που ονομάζαμε άλλοτε «κακό». Το πολυδιαβασμένο αυτό μυθιστόρημα, που ζωντανεύει τη μεσοπολεμική Αθήνα και τον κόσμο της, υφαίνεται -όπως ολόκληρο το έργο του Τερζάκη- πάνω σ' έναν ιστό πλοκής και στοχασμού με άξονα, εδώ, την ανεπίλυτη συνάρτηση ανατροφής και κληρονομικότητας. Ο Παραδείσης θα πληρώσει με τη ζωή του ένα πείραμα υψηλό...

Η Δυσδεμόνα δεν ήταν αριστοκράτισσα, δεν ήταν ράτσα, όπως θέλουν πολλού τα σκυλιά τους. Ήταν ένα ταπεινό σκυλάκι που γεννήθηκε από μια αδέσποτη μαμά κι έναν άγνωστο μπαμπά.....

Πριν από τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Σ' ένα γυμνάσιο θηλέων. Μια διευθύντρια πολύ αυστηρή, μαθήτριες τολμηρές. Κάνουν αταξίες, ζαβολιές, τσακώνονται, φιλιώνουν, ονειρεύονται ένα αύριο γεμάτο χειροκροτήματα, κι ορκίζονται πως θα είναι ενωμένες πάντα.Τα χρόνια περνούν κι αυτές προχωρούν πάντα μαζί, αγαπημένες.....

Μην αυταπατάσθε, φίλτατοι. Αυτό εδώ ΔΕΝ είναι ένα παιδικό βιβλίο κι εγώ ΔΕΝ είμαι ένας οποιοσδήποτε γάτος. Εγώ τυγχάνω πανέξυπνος, κούκλος και απίστευτα ταλαντούχος. Κάτι Χέμινγουεϊ, κάτι Σάλιντζερ, κάτι Λούις Κάρολ έκαναν όνομα γιατί εγώ δεν είχα βγει ακόμα στο λογοτεχνικό κουρμπέτι. Μου πήρε έξι ζωές και πολύ μεγάλη ταλαιπωρία για να καταφέρω να τρυπώσω πρώτα στο σπίτι και μετά στο κεφάλι ενός γραφιά ώστε να δακτυλογραφήσει τις σκέψεις μου. Τα κατάφερα όμως! Ιδού λοιπόν τα απομνημονεύματά μου (και ολίγον από τα απομνημονεύματά της, αφού οι ζωές μας διαπλέχτηκαν αγρίως). Ιδού τα ζόρια που υφίσταται οποιοδήποτε νοήμον ζώον στο σπίτι οποιουδήποτε συγγραφέα. Ιδού τα βάσανα που υφίστανται οι ευαίσθητοι και ευφυείς συνάδελφοι στο σπίτι οποιουδήποτε ανθρώπου. Ιδού το νόημα του ν' αγαπάς και να μην αγαπιέσαι αλλά να μην το βάζεις κάτω. Διότι θα με αγαπήσετε θέλετε δεν θέλετε, φίλτατοι. Θα με αγαπήσετε και θα πείτε κι ένα τραγούδι (κατά προτίμησιν το "J' attendrai" - αλλά επ' αυτού δεν θα σας..

Ο Θεός φαίνεται να έχει εγκαταλείψει τον Παράδεισο. Ένας ολόκληρος κόσμος που κινείται ασταμάτητα σ' ένα δραματικό ναπολιτάνικο παλκοσένικο του περασμένου αιώνα. Οι πρωταγωνιστές πολλοί: άνθρωποι, άγγελοι, δαίμονες, φαντάσματα...Mυθιστορηματική αναπαράσταση μιας άγνωστης πραγματικότητας του Ελληνισμού της Διασποράς από τη συγγραφέα των βιβλίων Οι κόρες του νερού και Lacryma Christi - Το δάκρυ του Χριστού, το τρίτο και τελευταίο μέρος της τριλογίας, με ηρωίδα την Αμαλία Κορωναίου, η οποία ξεκινάει ένα ταξίδι στη Νάπολη της Ιταλίας σε αναζήτηση της μητέρας της για να καταλήξει στην αυτογνωσία. Ένας μεγάλος έρωτας, ένα αβάσταχτο μίσος, ένα τραγικό έγκλημα. Mια ιστορία γεμάτη πάθος, όπου μπερδεύονται πραγματικότητα και φαντασία, μνήμη και μύθος, πόθοι και έχθρες, έγκλημα και τιμωρία. Ένα καλειδοσκόπιο χαρακτήρων, ένα μυθιστόρημα που προσεγγίζει τα θέματα της δυσκολίας των σχέσεων, της αναζήτησης ταυτότητας, της νοσταλγίας, του έρωτα, της αλληλεγγύης και του αλτρουισμού μέσα στο χάος των αν..

"Υπάρχουνε δύο ειδών πόρνες, έλεγε η πουτάνα η Ελένη. Οι πόρνες στο σώμα και οι πόρνες στην ψυχή. Το δεύτερο είδος είναι το χειρότερο. Γιατί αυτές είναι που μπορούνε να σου κάνουν το μεγαλύτερο κακό.Το σώμα μου το βρώμισα. Την ψυχή μου ποτέ. Κυλίστηκα στην πιο βαθιά κόλαση της σάρκας, αλλά η ψυχή μου ήτανε έξω και πέρα απ' αυτήν τη βρωμιά και την κατρακύλα.Πέρασαν πολλοί άντρες από το κορμί μου. Έβγαζαν απάνω του όλα τους τ' απωθημένα. Πολλές φορές νόμιζα πως θα το ξέσκιζαν. Με τόση βία και πάθος μ' έπαιρναν. Και γινόμουν παιχνιδάκι στα χέρια τους που με πασάρανε σαν μπάλα ο ένας στον άλλο χωρίς συμπόνια, οίκτο, έλεος.Περνούσα χιλιάδες φορές από τη Σκύλα και τη Χάρυβδη που με ρούφαγε και με ξέρναγε σε χέρια χυδαία κι ανελέητα. Και κάθε φορά που ένας άντρας σηκωνόταν από πάνω μου, ένιωθα κι ένα μέρος της ψυχής μου να νεκρώνεται. Τόσο, που έφτασα στο σημείο ν' αναρωτιέμαι: Μου έχει μείνει άραγε καθόλου ψυχή ή έχει πεθάνει; Θεέ μου, που είναι η ψυχή μου; ούρλιαζα μες την ερημιά και την απ..

Η βιογραφία μιας σημαντικής ηθοποιού πάντοτε έθελγε το φιλοθεάμονα αναγνώστη, ο οποίος επιζητούσε, πολλές φορές εν αγνοία του, την προσωπική του κάθαρση μέσα από τις μυθικές στιγμές που προσφέρονται γενναιόδωρα από το «βίο και την πολιτεία» της μεγάλης ντίβας. Όταν όμως ο λόγος γίνεται για την Έλλη Λαμπέτη, τη θρυλική αυτή μορφή του ελληνικού θεάτρου και του κινηματογράφου, και κυρίως όταν η αφήγηση υπογράφεται από έναν τεχνίτη της βιογραφικής εξιστόρησης, όπως ο Φρέντυ Γερμανός, τότε το αισθητικό αποτέλεσμα υπερβαίνει τους κανόνες κάθε αντικειμενικής παραδοχής. Γιατί η Λαμπέτη δεν υπήρξε απλώς μια μεγάλη ντίβα. Όταν όμως ο λόγος γίνεται για την Έλλη Λαμπέτη, τη θρυλική αυτή μορφή του ελληνικού θεάτρου και του κινηματογράφου, και κυρίως όταν η αφήγηση υπογράφεται από έναν τεχνίτη της βιογραφικής εξιστόρησης, όπως ο Φρέντυ Γερμανός, τότε το αισθητικό αποτέλεσμα υπερβαίνει τους κανόνες κάθε αντικειμενικής παραδοχής. Γιατί η Λαμπέτη δεν υπήρξε απλώς μια μεγάλη ντίβα.Ήταν ταυτόχρονα η μούσ..

Ένα πρωινό, μια τυχαία πτήση θα ενώσει τυχαία δυο άγνωστους που παραμένουν άγνωστοι μέχρι που μια άλλη πτήση θα τους χωρίσει για πάντα.Τρεις μέρες ευτυχίας, αναζήτησης και απολογισμού θα σταθούν μοιραίες για τον Στέφανο και τη Χριστίνα, που ψάχνουν απεγνωσμένα τις αλήθειες τους. Δυο ζωές διαφορετικές, δυο χαρακτήρες αλλιώτικοι κι ένας μοναδικός έρωτας, που έμεινε στη μέση, θα γίνουν αφορμή για μια περιπέτεια της καρδιάς και του νου μέχρι τα άκρα, εκείνα που μόνο ο έρωτας μπορεί ν’ αγγίξει. ..

Ποιος είναι ο μυστηριώδης άγνωστος γοητευτικός άντρας που εμφανίζεται στο σπίτι του Τάκη Λαέρτη, έχοντας την εντολή του να. . . προσφέρει προστασία; Αυτό το ερώτημα βασανίζει τη νέα και όμορφη οικοδέσποινα, η οποία βλέπει τη λιμνάζουσα ζωή της να ανατρέπεται. Η παρουσία του Άρη Πάλλη, που τον αποκαλεί «μπράβο», την οδηγεί στο σκοτεινό παρελθόν του συζύγου της. Ένα παρελθόν που κρύβει ένοχα μυστικά και αλληλοσυγκρουόμενες αλήθειες. Πλάνες και ανατροπές, πάθος και εκδίκηση εδραιωμένη στο βάθος του χρόνου αναμοχλεύονται στη σκληρή πραγματικότητα, που εγκυμονεί νέες συγκρούσεις και βίαιες αντιδράσεις. Μέσα από ίντριγκες, υποψίες, ερωτικό παραλήρημα, παιχνίδια εξουσίας, οι πρωταγωνιστές οδηγούνται, τελικά, στο ξετύλιγμα του κουβαριού και στη λύση που θυμίζει αρχαία τραγωδία...

Αν ένιωθα την επιθυμία να είμαι απλώς μια μαριονέτα στα χέρια της; Δεν το νομίζω, γιατρέ, όχι κατά βάθος. Ίσως αυτό να έλεγα στον εαυτό μου, καθησυχάζοντάς τον με τη βολική δικαιολογία του θύματος, της ανυποψίαστης ηρωίδας του παραμυθιού που περιπλανιέται χαμένη στο στοιχειωμένο δάσος ώσπου η μοίρα να τη φέρει στην πύλη του ακαταμάχητου κάστρου των ηδονών, ναι, σίγουρα αυτό έλεγα, αφού, ως κατάσταση, η απώλεια της βούλησης μου ταίριαζε γάντι. Υπήρχε αυτό, και κάτω απ' αυτό, στα βάθη που εσύ ψάχνεις με τόση επιμονή, γεωλόγε των ψυχών, στις βαθύτερες, τις πιο παλιές, τις αρχαιότερες διαστρωματώσεις, μια πραγματικά αθώα, πρωτογενής όπως θα έλεγες, ανάγκη να ζήσω το παραμύθι. Για μια φορά στη ζωή μου, ήθελα να αφεθώ χωρίς αναστολές και χωρίς περισπασμούς σε κάτι μαγικό, παραμυθένιο, κι ας μην ήταν το τέλος του αίσιο, δε μ' ένοιαζε -εννοείται ότι δε μ' ένοιαζε- το τέλος. Για να το πω αλλιώς, γιατρέ, για όσο κράτησε εκείνος ο φωτεινός χειμώνας, μ' ένοιαζε μόνο η στιγμή, αυτή στην οποία τόσο ..

Η Στέλλα και η Μαριάννα απολαμβάνουν τη φιλία τους και την ανεμελιά της εφηβικής ηλικίας, όταν η ζωή θα τις φέρει αντιμέτωπες με την πιο σκληρή δοκιμασία. Από εκείνη τη στιγμή τίποτα πια δεν θα είναι το ίδιο. Μέσα σε ένα μόνο βράδυ τα δύο κορίτσια βίαια θα ενηλικιωθούν και ένα θανάσιμο μυστικό θα ορίζει στο εξής τις ζωές τους. Τα χρόνια θα περάσουν, νεαρές γυναίκες πια θα αναζητήσουν την ευτυχία, την επιτυχία, τον έρωτα. Όμως η μοίρα δεν θα τις αφήσει έξω από τα παιχνίδια της. Για μια ακόμα φορά θα στήσει τις δικές της παγίδες. Διάφορα παράξενα κι ανεξήγητα γεγονότα θα συμβούν, ενώ κάτι φοβερό και απίστευτο θα φέρει πάλι τα πάνω κάτω στη ζωή τους. Κι εκείνες θα χρειαστεί να αναμετρηθούν με τις τύψεις τους, να ξεθάψουν ένοχα μυστικά και να πληρώσουν βαρύ τίμημα, προκειμένου να κερδίσουν το μερίδιό τους στην αγάπη...

Η Εντολή της Διδώς Σωτηρίου είναι ένα βιβλίο πολιτικής λογοτεχνίας με καυτά βιώματα. Ζωντανεύει μυθιστορηματικά τις περιπέτειες της μεταπελευθερωτικής Ελλάδας (1944-1952), που δεν έπαψε να 'χει τη μοίρα του Σίσυφου.Με πλαίσιο το χρονικό της σύλληψης, της δίκης και της εκτέλεσης του Κωστή, ενός παλικαριού που δεν αργούμε να μάθουμε πως είναι ο Νίκος Μπελογιάννης, παρακολουθούμε με σφιγμένη ανάσα να γκρεμίζονται στο χάος οι προσδοκίες, τα όνειρα και οι θυσίες του ελληνικού λαού για να στεριώσει το δρόμο του ο ιμπεριαλισμός στην Ανατολική Μεσόγειο. Εφιαλτικές πλεκτάνες ξένων και εγχώριων μυστικών υπηρεσιών, αντικομμουνιστική υστερία, δίκες, εκτελέσεις, τρόμος με στόχο το διαμελισμό των δημοκρατικών δυνάμεων. Η θυσία του Μπελογιάννη. Η αλήθεια για τον Πλουμπίδη. Τα λάθη της Αριστεράς και του κέντρου. Ντοκουμέντα γνωστά και ντοκουμέντα που πρώτη φορά βλέπουν το φως της δημοσιότητας.Η Εντολή χαρακτηρίστηκε σαν «συνταραχτικό, μεγάλο έργο, πολιτικής ευθύνης». «Γραμμένο αντικειμενικά, τεκμηριωμ..

Η κρίση έχει πλήξει τους πάντες αλλά η Αρετή, που βαδίζει πάντα βάσει σχεδίου, είναι ευτυχισμένη γιατί νομίζει ότι τα έχει όλα υπό έλεγχο. Είναι υψηλόβαθμο στέλεχος σε μια μεγάλη εταιρεία, είναι σχεδόν αρραβωνιασμένη με έναν άντρα που την αγαπάει και το όνειρό της να δημιουργήσει μια όμορφη οικογένεια έχει αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά. Ώσπου έρχεται μια μέρα που όλα όσα θεωρούσε δεδομένα ανατρέπονται και ο κόσμος γύρω της καταρρέει.Απολυμένη και απατημένη, αναγκάζεται να ξεκινήσει από την αρχή και να ξαναφτιάξει τη ζωή της. Ωστόσο, όπως πολύ σύντομα θα ανακαλύψει, το να βρει κανείς δουλειά στην εποχή μας δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Κι εκεί που κοντεύει να απελπιστεί τελείως, κάποιος της προτείνει ένα εξαιρετικά ιδιότυπο αλλά πολύ προσοδοφόρο «επάγγελμα». Παρά τις επιφυλάξεις της, η Αρετή δέχεται, και τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο όταν σε αυτή τη φάση της ζωής της θα γνωρίσει τον ένα, το μοναδικό, εκείνον που θα την κάνει να τον ερωτευτεί παράφορα…..

Πεποίθησή μου είναι πως η άγραφη από τους ιστορικούς ιστορία των λαών ανά τους αιώνες γράφεται "δια λόγου" από άτομα ή άτομο, που έζησαν στην πάροδο του βίου τους διαφορετικά, ή τα ίδια σημαντικά γεγονότα, όταν τα διηγούνται σε συγγενικά ή φιλικά πρόσωπα, που τα μεταβιβάζουν από γενεά σε γενεά.Φρονώ ακόμη, πως η άγραφη, η προφορική αυτή "ιστορία" ξεκίνησε, προ αμνημονεύτων χρόνων, τότε που η γραφή ήταν άγνωστη ακόμη στους περισσότερους λαούς και αποτέλεσε με την πάροδο του χρόνου την πορεία της λαογραφικής εθνικής τους παράδοσης.Την προφορική αυτή ιστορία, που σχετίζεται άμεσα με τα γεγονότα που έλαβαν χώρα το 1922 στη Σμύρνη και ιδιαίτερα στο λιμάνι της, όντας αεροσυνοδός, είχα την τύχη ν' ακούσω τριανταπέντε χρόνια μετά την καταστροφή, από Σμυρνιούς πρόσφυγες επιβάτες μου, που πήγαιναν στην Κωνσταντινούπολη να επισκεφθούν συγγενείς τους, ή επέστρεφαν από αυτούς...