Ξένη Λογοτεχνία

Το "Εκατό Χρόνια Μοναξιά" αποτελεί θεματικά μια ενότητα με τρία άλλα προηγούμενα μυθιστορήματα του συγγραφέα και με δύο από τις συλλογές διηγημάτων. Είναι το βασικό σκηνικό όπου εμφανίζονται, ολοκληρώνονται ή συμπληρώνονται οι ιστορίες και οι ήρωες. Εδώ ολοκληρώνεται το δράμα του Συνταγματάρχη που δεν έχει κανέναν να του γράψει και τον συναντούμε, νεαρό ακόμα, να παραδίδει την περιουσία του επαναστατικού στρατού και να παίρνει την απόδειξη από το χέρι του ίδιου του συνταγματάρχη Αουρελιάνο Μπουενδία. Μαθαίνουμε το τέλος της ιστορίας από τα Ανεμοσκορπίσματα και βλέπουμε τους ήρωες της Κακιάς Ώρας να ξαναζούν στο πρόσωπο του Χοσέ Αρκάδιο Μπουενδία. Συναντούμε περαστικιά την Αθώα Ερέντιρα και την άσπλαχνη γιαγιά της και γνωρίζουμε τη μοναξιά της εξουσίας, τη μοναξιά του μίσους και του πολέμου και πως οι λαοί που καταδικάστηκαν "σε εκατό χρόνια μοναξιά δεν είχαν δεύτερη ευκαιρία πάνω στη γη". Ο ίδιος ο συγγραφέας στο λόγο που έβγαλε στην απονομή του βραβείου Νόμπελ μίλησε για τη μοναξιά τη..

Οι "Επιστολές για τον Σεζάν" είναι το ντοκουμέντο μιας πολύ δυνατής συνάντησης: του ποιητή Ράινερ Μαρία Ρίλκε με τη ζωγραφική του Πολ Σεζάν, μιας συνάντησης που θα αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμά της στην ποιητική εξέλιξη του Ρίλκε. Συγκλονισμένος από τη δύναμη της τέχνης του Σεζάν, που είχε την ευκαιρία να γνωρίσει στο Παρίσι, ο Ρίλκε καταγράφει τις σκέψεις του σε μια σειρά επιστολών προς τη γυναίκα του Κλάρα Βέστχοφ. Εκτός από τις εύστοχες παρατηρήσεις για την τέχνη του Σεζάν, στις "Επιστολές" εκφράζεται ένας βαθύς στοχασμός πάνω στο θέμα της καλλιτεχνικής δημιουργίας, με παράλληλες αναφορές στο έργο των Βαν Γκογκ και Ροντέν, ενώ συνάμα ανιχνεύονται οι δρόμοι που ενώνουν την ποίηση με τη ζωγραφική. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)..

Ο Φίλιππος Φιλίππου μπορεί να έχει τα πάντα, όμως δεν εκτιμά τίποτα. Ξέρει πόσο πόνο μπορεί να προξενήσει στους άλλους και το εκμεταλλεύεται στο έπακρο. Είναι θυμωμένος με όλον τον κόσμο και κυρίως με τον εαυτό του. Κουβαλάει παιδικά βιώματα, που όσο πιο βαθιά θέλει να θάψει, τόσο πιο πολύ βγαίνουν στην επιφάνεια. Δεν φαντάστηκε πως μια αδιάφορη στα μάτια του κοπέλα θα τον ελευθερώσει από τη δυστυχία του και θα του μάθει να χαμογελά.Η Ροζίτα Ρωμανού, αν και καταδικασμένη σε ισόβια αναπηρία, δεν σταμάτησε ποτέ να ονειρεύεται, να ελπίζει, να ζει. Μια κοπέλα γεμάτη ζωντάνια, που παλεύει κάθε μέρα ώστε να μην αποκαλυφθεί το μυστικό της. Όσο πιο πολύ δένεται με τον Φίλιππο, τόσο πιο παράξενη γίνεται. Όσα έως τώρα θεωρούσε δεδομένα θα ανατραπούν και θα κληθεί να αντιμετωπίσει τον χειρότερο φόβο της, τον έρωτα.Τελικά, αυτή η σχέση τους μεταλλάσσει ολοκληρωτικά και αφήνει το πιο βαθύ της σημάδι στην ύπαρξη του καθενός. Ωστόσο, καμιά φορά η όραση μπορεί να γίνει η πιο παραπλανητική αίσθηση...«Ό..

..

Μετά τη σαρωτική επέλαση της Ρωσικής Επανάστασης, που γκρέμισε τον Νικόλαο και την Αλεξάνδρα από το θρόνο, δημιουργείται μια ειδική επιτροπή για να διερευνήσει τις «σκοτεινές δυνάμεις» που επέφεραν την πτώση του Οίκου των Ρομανόφ. Όπως είναι φυσικό, η προσοχή τους στρέφεται στον Γκριγκόρι Ρασπούτιν, τον διαβόητο «άγιο» και θεραπευτή, που ήταν πάντα δίπλα σ' εκείνον το θρόνο. Για να ανακαλύψει την αλήθεια, η επιτροπή ανακρίνει τη Μαρία, τη μεγαλύτερη από τα παιδιά του Ρασπούτιν, στα λεηλατημένα Χειμερινά Ανάκτορα. Εκεί, η Μαρία ζωντανεύει την εικόνα της Ρωσίας που ταλανίζεται από πολιτικές θύελλες. Καθώς οι συνωμοσίες εναντίον του πατέρα της πληθαίνουν, η κοπέλα πρέπει να παλέψει με την αποκάλυψη της πραγματικής φύσης του Ρασπούτιν (. . .) για να μπορέσει να τον σώσει από τους διώκτες του. Όταν αποτυγχάνει δεν της μένει παρά μια επιλογή: να αποκαλύψει ποιοι τον σκότωσαν στην πραγματικότητα και ποια είναι τα ύπουλα μυστικά που οι δολοφόνοι του κρατούν ακόμα. Χρησιμοποιώντας αρχεία που ήτ..

Το "Λυκόφως" προκάλεσε τη φαντασία... Η "Νέα Σελήνη" έκανε τους αναγνώστες να διψάνε για περισσότερο... Η "Έκλειψη" μετέτρεψε τη σειρά σε παγκόσμιο φαινόμενο. Και τώρα το βιβλίο που όλοι περιμένουν... Η" Χαραυγή", το τελευταίο βιβλίο του Έπους του.....